Asrın kutsal şiiri

- Eşim Nuran Murat'a

Alacakaranlıkta nur ışığımsın
Sevgilim, arkadaşımsın, eşimsin.
Bana yönelen kötülük oklarını
Hıçkırıklarla, doğrusu, ağlayarak

Reddeden karımsın.

Vuruyor pencerelere gagalarıyla
O minicik kuşlar. Her sabah
Yem verdiğin o kuşlar;
Yoksun diye suskundurlar.
Sonra çaresiz, çığlık çığlığa
Hıçkırıklar düşüyor,
Sabahın göğsüne birden
Ben de bütün ağlamakları
saklı bir çocuktum saten

Sonra bir ses düşer İlkbaharın
Orta yerine,
Eski bir kahkahandır yayılır
Zamanın penceresinden
Şimdi her yer tarumar, özlemin yakar.
Durmadan kan akar o çiçeklerden .

Ve ben
Uçup giden dönmeyen
Yuvadan uzak ölen kuş gibi
Ölü gelmez sana
Okunmamış Asrın Kutsal Şiiri'yle
Uzaklarda
Sırtımda işlemediğim günahlarla
İçimde taaa derinde aşkın sayfaları
Sayfaların yanık kokuları
Hiçbir şey kalmadı külden başka

ŞEMSETTİN MURAT