Atatürk’e borçlu bir millet

Duvarlarda altı ok, büyük posterler, yazılar. Gülen bir Atatürk posteri dikkatimi çekiyor. Benim oturduğum yere göre, sağ duvarda elini açmış, dua eden bir başka Atatürk posteri. Onun hemen önünde oturan arkadaş konuşuyor. İlçe yöneticisi.

Söz onda…

Bitecek gibi oluyor konuşması, başka bir konuya geçiyor, sözü zor kapmış, telaşını yenmiş, hevesle uzattıkça uzatıyor konuşmayı. Takip etmesi zor bir konuşma oluyor giderek. Uzadıkça ipin ucunu kaçırıyor. Toplamaya çalıştıkça, giderek dağılyor.

Kimse dinlemiyor, dinliyormuş gibi yapıyor. Önündeki kâğıda bir şeyler çizmekle meşgul herkes. Ben ısrarla dinlemeye, anlamaya çalışıyorum.

Ben de giderek anlamakta, takip etmekte zorlanıyorum…

Az önce “Andımızı yasakladılar” diyordu, ayağa kalkıp bağıra çağıra okumaya hazır çocuk telaşıyla…

Şimdi sırada; Atatürk’ var. O cephe, bu cephe memleketi kurtarıyoruz Paşanın peşi sıra.

“Atatürk olmasaydı, bu bayrak bu ezan olmazdı. Atatürk olmasaydı camiler ahır olurdu, Kuran okuyan bulunmazdı…”

Benim gülümsediğimi görünce; “Şu dinciler var ya dinciler, sabah akşam Atatürk’e küfür ediyorlar, sözüm onlara” diyerek bana açıklamasını yapıp devam ediyor.

Ona kalırsa her şeyimizi Atatürk’e borçluyuz. Üstelik oldukça kabarık bir borç bu…

Ama hakkını yemeyeyim, son derece insaflı. Daha ağırlarını duydum bu masalarda… Mesela; “Atatürk olmasaydı, babalarının kim olduğunu bilmezlerdi” diyenler az değil.

Daha da kötüleri var. Yüz kızartan; yazması, okuması zor küfürler çoğu da…

“Nasıl söylendiği değil, ne söylediğidir önemli olan” diyorum aldırmıyorum. Anlamaya çalışıyorum.

Ama her şey bir yere kadar.

Ben anlamaya çalıştıkça söylenenlerin anlamsızlığını haykıran sorular aklımda birikiyor.

Onlardan biri, sıralı sırayı bozuyor öne çıkıyor.

“Sömürgeciler, bol miktarda damızlık mı getiriyorlar, kimse babasını bilmesin diye?”

Hadi onu geçin.

Şu bildik eski sömürgelerde kim dinini unuttu?

Hindistan, Pakistan sizce dinlerini unutmuş ülkelere benziyorlar mı? Tapınaklar camiler yerle bir mi olmuş?

Sömürmeye, talana gelmiş adamın senin dinin, imanınla, okuduğun Kuran, gittiğin cami ile bir derdi olmaz. Hatta sen daha dindar ol, daha çok Kuran oku, camiye git ister. Elinden geldiğince buna katkıda bulunur.

“Din egemenlerin elinde halkın afyondur.”

Kime anlatacağız bunları; anlamamaya niyetli, orucunu bozmamaya kararlı olanlara mı?

Zor.

Bu kendini birine/birilerine borçlu gören, tarihin tozlu sayfalarından çıkıp günü bulamayan zihniyet, köle ruhu taşır. Kendi başına bir şey yapmaz. Oturup kendisini, memleketi kurtaracak bir kurtarıcı bekler…

Öyle de oluyor. Bekliyorlar…

Hasan KAYA

24 Eylül 2012 Pazartesi

www.hasankaya.com