Atatürk

Atatürk gibi bir deha bu millete Tanrının bir lutfuydu. O bir gönderilendi. Mucizeydi kazanılan zafer.

O yoksunlukta, yoksullukta, dünyanın bulunduğu savaş konjonktüründe, yırtık çarıklarla, yarım tayın kara buğday ekmeği ile çamurlu yollarda.

Çocuktu çoğu giden. Mangal gibiydi yürekleri anaların. Oysa kınalı kuzularıydı kıymetliden.

Vatan, millet, istiklal önemliydi. Mucizeydi kazanılan.Ancak güçlü idi iman.

Yıkılmış, çökmüş yedi düvelin istilasına uğramış bir toprakta bir tebaadan bir ulus yarattı.

Ömürcüğü onbeş yıldı. Onbeş altın yıl. Bugünlere bizi getiren bu altın yılların esintileriydi.

Okuma yazma yoktu. Dünya da diktatörler vardı. Hitler, Musolini, Stalin vardı. İnsan kanına doymuyorlardı.Bu ortamda Atatürk özgürlüklerden söz ediyordu. Aydınlatmaya çalışıyordu beyinleri. Zira aydınlanmış insanlar karanlıklarda kalamazdı. Anlamadı bunu çoğumuz. Dinin siyasete kötülüğünü bildiği için bazı tedbirler aldı. O gerçek bir müslümandı. Müslümanlık gösteriş değildir. Doğru yaşayan, kul hakkı yemeyen nsanlığa faydalı olan, fitne fesat çıkarmayan, insanları ayrıştırmayanlardır.

Onbeş yıl az geldi. Tanrının ödülü bize bu kadardı. Sonra başladı yıllar içinde dini söylemler, sağ, sol demelr, bölünmeler. Gerçek vatanseverler halkının aydınlanmasını isterler. Halk evleri, Köy enstitülerinin kaldırılması, eğitimin iğdiş edilmesi, kutuplaşmalar ülkemiz için iyi değildir.

Coğrafyamız sorunlu bir coğrafya. Milletçe ayrışmadan bölünmeden tüm zenginliklerimizi birleştirerek, sürekli aydınlanarak, birlik ve beraberlik içinde kardeşçe yaşamayı tekrar hatırlayarak her türlü tehlikeden ve karanlık yarınlardan korunabiliriz. 

Yaşasın Cumhuriyet yaşasın demokrası ve kardeşçe bir millet.

29 Ekim Cumhuriyet bayramımız kutlu olsun.

Atamız silah arkadaşları ve bu vatan için canının vermiç tüm şehitlerimizin ruhları şad olsun.