Aybüken Anne'ye sevgiler

Herşey Sayın yazarım Mamut’un, “Mercimek çorbası” isimli yazısıyla başladı...

http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=201358

Bu yazıya yazdığım yorumda, Sayın Yazarıma çorbanın yanında zeytin yemesini önerdim. Ben bu ikiliyi çok severim de...

O da bana; annesinin Ayvalık’ta olduğunu, sofralarında zeytin ve yağın hiç eksik olmadığını, adresimi verirsem Anne’nin bana da gönderebileceğini söyledi.

Çok duygulandım...

Adresimi verdiğim günün akşamı telefonum çaldı. Arayan Sayın yazarım Mamut...

“Sayın Yazarım” diye hitab ettiğimde gülmeye başladı. “Sayın Yazarım” senin sembolün oldu dedi.

Anne’ye sipariş verirken, “bana ne gönderiyorsan aynı şekilde Sayın Yazarım’a da hazırla” demiş.

Sevgilerimi gönderdiğimde ve “ellerinden öperim” dediğimde Anne çok mutlu olmuş. Hemen Ayvalık’tan bana bir koli hazırlamış.

İçinde neler yok ki;

Zeytinyağ, siyah zeytin, yeşil zeytin, peynir, sabun, kuş üzümü, çam fıstık…

Aybüken Anne’ye hissettiklerimi ifade edecek kelime bulmakta zorlanıyorum. Biraz önce telefon açtım ama sanırım duymadı. İftarda gönderdiği zeytinleri yerken, yeniden arayıp sevgi ve saygılarımı kendisine bizzat ileteceğim.

Sevgili Aybüken Anne, zarafetinize hayran kalmamak mümkün değil. Sizin gibi insanların varlığı insanı daha bir güçlü kılıyor. Zahmetler verdiniz. Teşekkür ediyorum ellerinizden öpüyorum. Lütfen kendinize çok iyi bakın...

Sayın yazarım Mamut, bu günü sanırım hayatım boyunca unutmayacağım... İyi niyetinize dostluğunuza ve zarafetinize teşekkür ediyorum. İlk fırsatta sizleri tanımak isterim.

:) Ayvalık ve Büyükada’ya selamlar sevgiler...