Azımız Çoğumuz

Bir ihvan, bir derviş,
Eskice, bir küp bulmuş
Nefesi güçlü, ilmi derinmiş
Babasından kalma posta serinmiş
Yedi numara miyop, yıldızları görürmüş
Türkçe konuşur, Arapça düşünürmüş

Öbür yanda biri var, profesörmüş
Her dili bilir, Türkçesi kıtmış
Söyleşirse, “enler” anlarmış
Kendi söyler, kendi dinlermiş
İlmi bol, kendi geniş...

Bir başka yerde, sosyete mi sosyete
Ne iş yapar belli değil,
Kimde güç, onun yanında
Toplumda ne varsa
Onda kat kat fazlası
İşvesi nazı, her şeyi yerli yerinde

Arada derede sen veya ben
Ne tarafa gitsen, aynı beyan
Fakir olan, zengin olur her an
Zengin de fakir olur bir zaman