Aziz Nesin: bu zeki milletin dahi yazarı

Dünya'nın en büyük yazarlarından biriydi. Herkesin yaşamına kalemiyle girdi. Sivas-Madımak'ta "yakılmak" istendi. Pırıl pırıl ışıldıyor, ses bayrağı olmuş dalganıyor. Adına kurduğu ve yoksul çocukların eğitimine adadığı vakıfta yaşatılıyor...

Ölümünün 12. yılında anmış o vakıftaki evlatları, Aziz Nesin'i... Radikal gazetesindan Umay Aktaş değerbilirlikle haberleştirmiş o etkinliği (1). Kendi hallerine kalsalar, büyük kenti ve hatta denizi göremeden yitecek o yoksul çocuklar, şimdi birer yüksek öğrenim öğrencisi oluvermişler. Hem de "Aziz dedelerinden" gayrı kimseye ihtiyaç duymadan.

Az sayıdaki işadamının hayırları gibi ama bu kere ömrünü "yazarak" kazanan, yazdığı için de hapislerde "terbiye edilmeye çalışılan" bir aydınımızın eseri yükseliyor, Çatalca'da... Nesin Vakfı! Orayı da "yok etmek" ister mi kimileri bilinmez. Ama oğlu Ali Beyin ve dostların katkılarıyla inadına yaşıyor: şu edebiyattan, özgürlükten çorak topraklarda.

Aziz Nesin'in hemen tüm kitaplarını okuma şansına eriştim. 1993'te Sivas/Madımak faciasından hemen sonra kendisiyle uzun bir telefon görüşmesi yaptım. "Ne yapabiliriz?" diye somuştum. O utanılası olayların etkisiyle ve genç aklımca Kültür Bakanı Danışmanı görevimden istifa etmeyi uzun uzun düşündüm. Etim budum neydi!

"hamdım, piştim, yandım" dediysem bunda biraz da çağımızın Mevlanası, Nasreddin Hocası, Emrah'ı Aziz Nesin'in de katkısını unutamam... Kitaplarından... Ve onu kitaplarınından alıp günlük yaşama aktarırcasına yaşatan: Anadolu halkıdır!

Aziz Nesin gibi bir deha Türk halkı tarafından böylesine sevildiyse, o halkın da gerçekte ne kadar zeki olduğunu gösterir. Ancak yazar Nesin, irticai karanlıkla kolkola yürüyen sömürü düzenine karşı halkını "uyarmak" için o "% şu kadarımız aptalız" sözünü söylemiştir.

O, bu zeki ama ezilmiş ulusun zindanları aydınlatan üretkenliğiyle yapıtlarında parlayan dehasıdır.

(1):http://www.radikal.com.tr/haber.php?haberno=226418&tarih=09/07/2007