Aziz Sancar

Aziz Sancar'ın Nobel ödülü alması hepimizi sevindirdi. Aziz hocayı o ödüle götüren çalışma ortamı çok önemli. O ortam neydi ; bilim özgürlüğü, düşünce özgürlüğü, basın özgürlüğü, özgür üniversiteler, özgür akademik çevreler, söz söyleme özgürlüğü. Özetlersek ; sanata , akla ve bilime verilen destek ve önem. Yani bilgi çağının gereklerinin yerine getirilmesi. Bizim ülkemizi yönetenler ne yapıyor; dini, dinciliği, mezhepçiliği ve ırkçılığı öne çıkartan eğitimlere önem veriyorlar. Bizim toplumumuza ortaçağı ve ortaçağ değerlerini yaşatıyorlar. Acaba ülkemiz insanı bunun farkında mı? Ne yazık ki kahır çoğunluk farkında değil. Şakası yok bu anlayış bizi bilgi çağından üç yüz yıl geriye götürür. Bunun ekonomik ve sosyal sonucu şudur; Bizim çocuklarımız gelişmiş ülkelerin amelesi ve ırgatı olacak demektir. Şimdi olduğu gibi; yurt dışında çalışan teknisyenlerimiz, işçilerimiz ve emperyal ülkelerin ülkemizi sömürmesi gibi. Bu duruma yol açan neden neydi ; Osmanlının matbaayı üç yüz yıl geç kalarak kabul etmesiydi. ATATÜRK bunu bildiği için benim tek mirasım ; akıl ve bilim diyordu. Bir soru ? Biz buna uyuyor muyuz? Tam aksi, din, dincilik, mezhepçilik ve ırkçılık eğitimini çocuklarımıza reva görüyoruz. Bu anlayışın beş-on yıl sonraki sonu ülkemizin felaketidir.