Babalar günü sürprizi

Annemle birlikte babama kalpli kurabiyeler yaparken;aklıma bir fikir geldi.Babamı şaşırtacaktık, oyun oynatacaktık. Kısaca babama bir "Babalar Günü Sürprizi" hazırlayacaktık.

17 Haziran Pazar günü erkenden kalktım, annemlerin yatağına baktım, odaları aradım, babam ortalıkta yoktu. Meğerse babam o gün ÖSS'de gözetmenmiş. Ben de annem uyanana kadar televizyon seyrettim. Ama içimde hala babama hediye alamadığımızın üzüntüsü vardı. Neyse, kahvaltının ardından annem pasta dergilerini karıştırmaya başladı. Ben bu sırada kahvaltımı yapıyordum. Kahvaltımı yaptıktan sonra annem beni yapacağı kurabiye için evde olmayan malzemeleri almaya gönderdi. Aslında kahvaltıda annemle birlikte yaş pasta yapmaya karar vermiştik fakat annem ben marketten gelene kadar kararını değiştirip, kalpli kurabiyeler yapmaya karar vermiş. Bu yüzden tekrar markete gidip kabartma tozu almak zorunda kaldım. Kurabiyeyi yapmaya başlarken kardeşim uyandı. Kardeşim uslu uslu dururken biz de kurabiyeyi yapıyorduk. Annemle birlikte babama kalpli kurabiyeler yaparken;aklıma bir fikir geldi. Babamı şaşırtacaktık, oyun oynatacaktık. Kısaca babama bir "Babalar Günü Sürprizi" hazırlayacaktık. Bu sürprizi anneme açıkladım; o da çok beğendi. Ardından planımızı uygulamaya başladık. Birkaç kağıt alıp, mutfak kapısının tam karşısında bulunan evin kapısından itibaren dizdim ve yapıştırdım.

Kağıtların ilkinde:
"Bu okları lütfen takip et, etmezsen pişman olursun!"
Diğerlerinde ise yapacağımız kurabiyelerin bulunduğu mutfak masamıza doğru oklar çizilmişti. İlk pişen kurabiyeler sade ve üzerlerinde ezilmiş ceviz ve fındık tanecikleri vardı. Bunları saklama kabına yerleştirdikten sonra, saklama kabının kapağına kardeşim ve benim babama, babalar günü mesajı olan:
"Babalar günü kutlu olsun babacığım." ve yanında kocaman bir kalp olan küçük kağıdı yapıştırdık.

Ardından kakaolu kalpli kurabiyeler pişiyordu bu arada. Onlarda sadece kakao vardı. Geriye kalan sade ve kakaolu hamurları birleştirip karışık hamurlu kalpli kurabiyeler hazırladık. Kurabiyelerin sayısı gittikçe artıyordu. Yaklaşık 110 kadarlardı. Bunun sebebi kalpli kalıbımızın küçük olmasıydı. Tam karışık kurabiyeler pişerken kardeşim kaka yapmıştı. Saat 12.30'du babamın her an gelebileceğini düşününerek bütün işlerimizi hızlıca yapıyorduk. Karışık kurabiyeler piştikten sonra kakaolu kurabiyelerle birlikte onları da saklama kabına yerleştirdikten sonra annemin babama, babalar günü mesajı olan:
"Babalar günün kutlu olsun aşkım" ve yanında kocaman bir kalp olan kağıdı saklama kabının kapağına yapıştırdım.

Ve ardından bütün evin bütün kapılarını kapattıktan sonra, annemle önceden belirlediğimiz saklanma yerimiz olan annemlerin odasına gittik. Babamın gelip gelmediğini odanın penceresinden görebiliyorduk. Birden telefon çaldı. Koşarak telefonu odaya getirdim. Arayan teyzemmiş. Sonra birden pencereden bakarken babamın geldiğini gördüm. Babam 3-4 dakika sonra evdeydi. İlk önce okları takip edip kurabiyelerin üzerinde notları görüp mutlu olmuş. Ardından bütün kapıları açıp bizim nerede olduğumuzu bulduktan sonra bize teşekkür etti. Biz de onun babalar gününü kutladıktan sonra hep birlikte yaptığımız kurabiyeleri afiyetle yedik. Böyle bir babalar gününü asla unutamayacağımı düşünüyorum.

Bütün babaların babalar günü kutlu olsun.

:)