Bağımlıyım, Bağımlı...

Dünya kuruldu kurulalı var olan bir kurum olan kölelik kurumu hiçbir din tarafından tamamen kaldırılamadı.

İnsanlar annelerini babalarını, doğdukları yeri seçme hakkı olmayan biçare yaratıklar olarak bulundukları bölgedeki dine uydular, milletlerin tebaası oldular. Yendiler köle ettiler, yenildiler köle oldular. Kimse, hiçbir din, buna şiddetle itiraz etmedi, edemedi.

Zamanı geldi, devran döndü. Sanayi Devrimi gerçekleşti. Bilimle kilise, sinagog barıştı, bilimle dünyaya hükmetmek daha kolaydı…Akıllı olanlar, hangi düşmanla hangi silahla savaşmasını bilenlerdir.

Dün, bugün ve yarın, kimse çok da doğru söylemeyecek. Daha da doğrusu kendisi de yanıltılmış olacak. Taraftar hırsıyla denek olarak birbirini taşlayan futbol takımı taraftarları dünya düzeninin mikro yapısıdır. Ülke halklarını savaştıran, savaşlarda sıradan halkın çocuklarını öldürterek kendine tahtlar kuranlar; köleliğin bittiği ilan ettiler. Çünkü verimli değildi.

Verimlilik sanayi devrimin önemli ilkelerinden biriydi. İnsan çok daha fazla ve gönüllü bir şekilde uyumak bilmeksizin çalışmalıydılar. Öyle oldu. Yüz yıla yakın oldu bedensel kölelik kalkalı. Zihinsel kölelik, bağımlılık köleliği mi? Dünya onunla dönüyor.

                                                                       ***

Taraftarlık kanunu öyle demokrasi falan dinlemez, hele de kültüründe hak hukuktan ziyade ezilmişliğin arabeskle verdiği haksızlığa uğradığına dair olan çok derin inanç onu güçlenince diğerlerinden intikam alma sırasının geldiğine inandırır o kadar.

Haksızlık yapma hakkını ele geçirmek için organize olur bazıları, en ilkel toplumlardan en ilkeli toplumlara etkisi halen devam eden kollama, kollanma bir grubun üyesi olarak ayakta kalabilen yarı mafya düzeni olan yapılar demokrasi falan üretmez. Aksine haksızlık yapma hakkı sürekli el değiştirir. Kimileri böyle bir toplumda sadece hakkını ister, bir grubun değil bütünün üyesi olmanın yeteceğine inanır ki doğrusu da budur; bekler, bekler bekler… Güç merkezi değişirken bu tür ilkel toplumlarda değişen bir şey olmaz, dünün uyanıkları bugünün, yarının da uyanıklarıdır hep.                 Şikâyet edenlerin sırasını bekledikleri aşikâr. Buna dünyayı bir yatırım aracı görenlerin yaptıkları her iyiliğin mutlaka ödüllendirileceğine inananlar

Umut mu ediyorsun? Et, umut yaşatır ne diyelim.  Orman kanunu asildir, asıldır. İnsan kanunu çoğu aman insan kanununa rahmet okutur? Ne demiş şair; bu taksimi kurt yapmaz!