Bağırmak (Ne "densiz" haller)

Hikayeyi duymuş veya okumuşsunuzdur:

İnek, beygir ve eşek, dağılıp insanların ne yaptıklarını öğrenmeye ve beş yıl sonra buluşmaya karar verdiler.
Beş yıl sonra buluşma yerine önce inek sonrasında da beygir geldi.
İkisi de perişan bir halde, zayıflamış, dişleri dökülmüş, kamburları çıkmış, adeta çökmüşlerdi.

Beygir sordu:
- Nedir bu halin inek kardeş?
İnek iç çekerek anlattı:
- Bu insanlar çok merhametsiz. Beni durmadan birbirlerine sattılar. Alan sütümü sağdı.
Çifte koştular, aç bıraktılar. Canımı zor kurtardım beygir kardeş...

Sonra beygir anlattı:
- Benim de ağzıma bir demir parçası geçirdiler, ağzımı açamadım. Üzerime bindiler. O indi öbürü bindi.
Arkama kocaman bir araba bağladılar, ben onları taşıdıkça kırbaçladılar.
Canımı zor kurtardım...

Ve uzaktan eşek gözüktü.
Üzerinde lacivert takımlaryla ıslık çala çala, taşlara tekme ata ata geldi.
Mutluydu.
Şişmanlamış, tüyleri parlıyor, gözlerinin içi gülüyordu.
Eşeğe:
- "Nedir bu halin, neler oldu?' diye merakla sordular.

Eşek anlattı:
- Bir memlekete vardım, birisi bağırdıkça insanlar onu alkışlıyordu.
Ben de yüksekçe bir yere çıkıp bağırdım. Benim bağırmamı bilirsiniz.
Duyan yanıma koştu.
Onlar geldikçe ben daha çok bağırdım...

- Sonra?
- Sonra beni başkan seçtiler...

- Ne yani sen başkan mı oldun?
- Evet... Bir şey yapmama gerek kalmadı, ben bağırdıkça onlar alkışladılar.
Kısaca; yedim içtim bağırdım.

- Peki, senin eşek olduğunu anlamadılar mı?
- Yarısı anladı ama diğer yarısına anlatamadı...

* * *

Bağırmak kendini duyamamanın, kendini ifade edememenin bir yolu mudur?
Yoksa kişisel tatmin mi?
Yoksa keyif mi, menfaat mi?
Yoksa acz içinde kıvranmak mı?

Yukarıdaki hikayenin kahramanı eşek gibi bağırmaya biz 'anırmak' deriz.
Bir de yan yana getirdiği harflere küfür enjekte edip yazarak bağıranlar vardır?
- Ona ne deriz, bilir misiniz?
Yarısı diğer yarısına anlatamayacaksa ne fark eder ne dediğimiz?...