Bana öyle gel ki!

Bana öyle bi gelmelisin ki tüm sözcüklerim anlamını sende yitirmeli... Öyle bir gelmelisin ki bir başka olmalı bu şehir gözlerinde.
Bana öyle gelmelisin ki sözcüklerim teker teker senin yanına gelmeli, yüreğine yerleşip yüreğimi okşamalı... Bana öyle gelmelisin ki bu sözlerim sırf senin için olduğunu anlamalısın... Bir başka atmalı yüreğim bir başka kokmalı kışın rüzgarında yağan yağmur..

Bana öyle gelmelisin ki bir eylül akşamı başlamalı aşkımız ve tam sırasıyken hiçbir şey yapmadan yüreklerimiz birleşmeli ansızın farkına varmadan...

Eylül yaprakları altında yürürken ansızın yağmur çiselemeli mesela olamaz mı olabilir? Nereden bilebilirsin ki sana gelemeyeceğimi, ama sen bana öyle gelmelisin ki yollarımız kesişmeli bir anda…

Bana öyle gel ki yapraklar dökülmüş olsun, gözlerinde yazın sıcaklığını aramalıyım, öyle bir gel ki kışken buralar ben sende yazı yaşamalıyım..

Aynı anda tıklamalı yüreğimiz aynı anda çalmalıyız yüreğimizin kapılarını, bana öyle gel ki leylan olayım sende benim çölümde susuz mecnun..

Öyle gel ki dökülsün sonbahar yaprakları, öyle bir gel ki sonsuza kadar yanımda olmalısın..

Öyle gel ki iki canda tek yürek olalım hissettiğim bir yürek olmalısın mesela hissederek varlığını yaşamalı, derinden hissetmeli mutluluğunu... Öyle bir gelmelisin ki bana sen gelince bir başka olmalı gökyüzü, bir başka olmalı bu şehir, kaybolurken şehrimde elimi tutan olmalısın...

Şiirlerimin anlamı olduğun için gelmelisin... Dizelerim senin aynan olduğun için gelmelisin... Mısralarımda kendini bulduğun için gelmelisin..

Bana öyle gel ki bozulsun ezberlerim,

Bir bildiğim sen ol...

Bana öyle gel ki,

Ben sende kaybolurken gözlerinde bul beni...