Başardık hamdolsun

Demokrasi geldi, değmeyin bize,
Başardık sonunda güldük hamdolsun.
Kimse karışmasın işlerimize,
Göllere mayayı çaldık hamdolsun.

İktidar örtüsü kusuru örttü,
Halk bizi beğendi oyuyla tarttı.
Cumhura baş olduk şanımız arttı,
Kralın ihvanı* olduk hamdolsun.

Ülkede refahın ampulü yandı,
Uyuyan halkımız artık uyandı.
Oğlumuz, kızımız köşeyi döndü,
Çevremiz tanıdık bildik hamdolsun.

Atadan kalanı ellere sattık,
Şimdi rahatladık yan gelip yattık.
İneği, koyunu sürüye kattık,
Eşeği çayıra saldık hamdolsun.

Fikrimiz yeşerdi çağı atladı,
Rakipler hasetten düşüp çatladı.
Düşmana “Höt” dedik ödü patladı,
İstediğimizi aldık hamdolsun.

Terörist başına nameler gitti.
T.C.’yi kaldırdık, Atatürk bitti,
Akil insan halkın nabzını tuttu.
Yine gönüllerde kaldık hamdolsun.

Hukuk oyununda kapandı perde,
Muhalif kalmadı bak orta yerde.
Bize karşı çıkan şimdi içerde,
Her derde bir çare bulduk hamdolsun.

Herkesi uyutan bir hap gibiyiz,
Her şeyi toplayan bir kap gibiyiz.
Kozmik odalarda matkap gibiyiz,
Kaç gizli kasayı deldik hamdolsun.

Sandıkta yarışan dersini alır,
Demokrasi buysa, hep bize kalır.
Başkanlık demişsek elbette olur,
Dediğimiz yere geldik hamdolsun.

Nevzat, sevin sen de, yokuşu aştık,
Saltanat tahtına daha yaklaştık.
Büyüdü cemaat, camiden taştık,
Evrimi, devrimi sildik hamdolsun.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat
*İhvan:Yakın dostlar.