Başbakan olsaydım...

DrMustafa ÇUKURYILDIZ

Şu güzel ülkemize bir baktığımızda yüzlerce yıldır yaşamın içinden zenginliği her geçen gün dahada artan kültürümüz ortaya çıkıyor ama bu günkü yaşadıklarımıza baktıkça da derin düşüncelere dalmamak mümkün olmuyor...

“Kıblemizin emek ve İnsan” olduğunu Hacı Bektaşi Veli ile gösteren, İnsan sevgisini “Ne olursan ol yinede gel” diyen Mevlana’dan öğrenen, “her türlü haksızlığa karşı başkaldırmayı” Pir Sultan, Nesimi’yle gören, “Yarin yanağından gayri her şeyi paylaşmayı” Şeyh Bedreddin ile anlayan, yaşamanın “Bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine” olduğunu Nazım Hikmet’ten öğrenen yüzlerce yıldır aydınlanan büyük kültürüyle Türkiye!…

100 den fazla üniversitesiyle, 6 milyonu geçen üniversite mezunuyla, %64 ü 24 yaşının altında olan genç, dinamik ve heyecanlı çalışkan, sendikalaşmış, çiftçi ve meslek odalarının etrafında tam olmasa da örgütlenmiş nüfusuyla Türkiye!...

Zengin yer altı ve yer üstü tarihi kültürel ve doğal güzellikleriyle, üç yanı çevrili denizleriyle, gürül gürül akan ırmaklarıyla büyük nehirleriyle, gökleri delen ağaçlarıyla-ormanlarıyla, vadileriyle Türkiye!...

Ve şimdi; 2008 yılında yaşadığı ekonomik krizde susmuş, kadere teslim olmuş, boyun eğmiş sadece Başbakan Sayın Recep Tayyip Erdoğan’dan yapılacak açıklamalara kulağını kabartıyor olan bir Türkiye!…

Sayın Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın ise; kapalı kapılar arkasında hangi tavizlerin verildiği ve nelerin tartışıldığını kimsenin bilmediği İMF ile görüşmelerinde anlaşmaya yaklaşıldığını söylediği ve buradan gelecek borçlara bel bağlamış olduğu bir Türkiye!...

Bugün tüm dünyayı etkisi altına alan ekonomik durgunluğun en olumsuz yansımaları da kendi ayakları üzerinde durmakta zorlanan, gelişimi için dışarıya bağımlı olan Türkiye gibi ülkelerde görünmektedir…

Zaman ülkemizde çok yakın zamanda yaşattığı çelişkileri, zıtlıkları yine hatırlatmak zorunda bırakıyor bizlere…

Hani iki-üç ay önce “Türkiye nereden nereye gelmişti…”, tek düğmede yüzlerce fabrikalar açılıyordu… İşsizlik azalmıştı, Kişi başına düşen gelir çok çok artmıştı ya, önce hamdolsun kriz bize teğet geçecekti ya!…

Söylenecek sözlerin yetersiz kaldığı, ilginç bir dönemden geçiyoruz… Şimdi kendimize sormamız gerek… “BİZE NE OLDU!...”, neden oldu, nerelerde hatalar yapıldı, neler yapılması gerekirken yapılmadı, suçlu yada hatalı kim!...

Yoksa hepsi sadece önceden düzenlenmiş bir sahne düzeninden mi ibaretti… İnandırılmaya çalışılanlar birer yalanmıydı, o zaman gerçekler neydi, neden gerçekleri öğrenmemiz engellendi, neden bize doğrular söylenmedi… İnandık diye bizler hata yaptıysak bizi inandıranın hiç mi suçu yok!…

Çalışanların, üretenlerin, aydınların ülkesini ve insanlığı sevenlerin şimdi her bakımdan vicdanları rahatsız ve kalpleri sıkıntı içinde çarpıyor bu görüntüler karşısında!…

Bu kadar İnsan-Kültür-Tarih ve doğal zenginliklerimizin, Aydınlarımızın, Üniversitelerimizin, Meslek Odalarımızın, Sendikalarımızın, Sanayicilerimizin ve üretim için can atan Çiftçilerimizin, Emekli, Memur ve İşçilerimizin olduğu yerde her kes susacak, Sayın Başbakan kimseye fikir sormayacak, söylenenleri de kabul edip ciddiye almayacak ve sadece İMF den gelecek borç para ile kurtuluş reçetesi sunulacak ve hiçbir öz eleştiri yapılmayacak!…

Lider; zor günleri öngörüp ona göre tedbirler alıp; iyi ve güzel günlerin yanında zor günlerde de halkının bir arada toparlanmasını sağlayandır…

Liderler; Halkın; Moral, özgürlük, ahlak, kültür, inanç ve ideal gibi değerler bütünlüğüyle birlikte huzur ve barış içerisinde yaşamalarını sağlamakla ve insanların kendi birikimlerini değerlendirmelerinin, emeklerinin ve umutlarının korunup ve gelişiminin önünü açıp bunları halk yararına düzenlemek ve bunların bozulmasını sağlayacak tüm etkenleri öngörüp, karşı tedbir almak ve halkı ekonomik ve sosyal olarak geliştirmek, herkesin katkılarına açık olmakla yani çağdaş anlamda Demokratik ve Sosyal devlet anlayışının gereğini yaparak büyük olurlar!…

Türkiye’yi yönetenlerde; hemen tüm gerçeklerle dürüst ve samimi olarak halka gitmeliler…