Ben Bir Ayten'dir Tutturmuşum

Milyon kere Ayten'i okuyanlar bilir. Sevmenin sinirsizligiyla dolu bir siir.

Hangi kapiyi çalsan Ayten acacaktir sana, butun duraklamalarda, soluklanmalarda bile hep Ayten vardir.

"Hoşuma gitmiyorsa rengi denizlerin biraz Ayten sürüyorum güzelleşiyor."diyordu bir yerinde sair.

İnsan sevince yaninda sevdigi oldugunda en kotu durum bile atlatilabilir oluyor. Kaldi ki sevgi ile kanseri dahi yenenler oldugunu mutlaka duymussunuzdur. Ayni zamanda imkanlarin en iyi oldugu hastanelerde bir tatli soze hasret habersizce vedalasanlari hayatla. Ayten sevme seklinin en guzel halidir. Bu yalnizca karsi cinse duyulan sevgi olmamali. Insanin hayatinda annesi, cocugu, sevdigi, ailesinden biri, belki dostu, kendi hayatindaki en kiymetlisidir onun Ayten'i. Hayata acilan penceresidir. Bundan birkaç yıl once bir Huzur evinde yasli bir adamin,konusacak kadar bile hali olmayan yasli bir kadina findik kurdum diye seslendigine kendi gozlerimle, kulaklarımla sahit oldum. Onun Ayteniydi ve en ufak bir faydasi olmayacak durumdaydi. Sevgi bile veremiyordu fakat seviliyordu. Orada tanimisti bu adam Findik kurdu dedigi ve donuk gozlerle etrafi seyreden yasli teyzeyi. Hergun odasina goturup getirdigini ilgilendigini oradakilerden ogrenmistim ve nasil ilgilendigini kendi gozlerimle gormustum. Sirtina yastik koyuyor, usudun mu diye soruyordu. Imrenilecek bir durumdu ki bunu bir baska yasli teyze soyle acikliyordu "eger bu adam olmasa bu kadin coktan ölmüstü" Bir ölumun vaktini saatini elbetteki yaradan bilir. Ama ilgisizligin nasil bir sey oldugunu hepimiz biliriz. Bu yasli adamda Ayten'inin kiymetini iyi biliyordu. Ve en ufak bir menfaati bile yoktu. Öyle ya gerçek sevgide menfaat ve hesap gözetilmezdi.

İşte Umit Yasar siirinde bu duygulari öylesine guzel anlatiyor ki.. Ayten olmak istiyorsunuz birinin hayatinda. Siirde bolca mubalağa da var ama bu tarz siirlerin tabiati böyle. Sörf yapanlari dalganin yukselisi heyecanlandirdigi gibi okuyucuyu da bu en tepede birakilan duygu hali heyecanladiriyor. Kalbininiz de ne zaman ürperti hissetseniz, içinizi isitacak bir siir Ayten...

Hatice Demir??

Hadi içimiz ısınsın o halde;

.........

Ben bir Ayten'dir tutturmuşum

Oh ne iyi

Ayten'li içkiler içip

Sarhoş oluyorum ne güzel

Hoşuma gitmiyorsa rengi denizlerin

Biraz Ayten sürüyorum güzelleşiyor

Şarkılar söylüyorum

Şiirler yazıyorum

Ayten üstüne

Saatim her zaman Ayten'e beş var

Ya da Ayten'i beş geçiyor

Ne yana baksam gördüğüm o

Gözümü yumsam aklımdan

Ayten geçiyor

Bana sorarsanız mevsimlerden Aytendeyiz

Günlerden Aytenertesidir

Odur gün gün beni yaşatan

Onun kokusu sarmıştır sokakları

Onun gözleridir şafakta gördüğüm

Akşam kızıllığında onun dudakları

Başka kadını övmeyin yanımda gücenirim Ayten'i övecekseniz ne ala, oturabilirsiniz

Bir kadehte sizinle içeriz

Ayten'li İki laf ederiz

Onu siz de seversiniz benim gibi

Ama yağma yok Ayten'i size bırakmam

Alın tek kat elbisemi size vereyim

Cebimde bir on liram var

Onu da alın gerekirse

Ben Ayten'i düşünürüm,

üşümem

Üç kere adını tekrarlarım,

karnım doyar

Parasızlık da bir şey mi

Ölüm bile kötü değil Aytensizlik kadar

Ona uğramayan gemiler batsın

Ondan geçmeyen trenler devrilsin

Onu sevmeyen yürek taş kesilsin

Kapansın onu görmeyen gözler

Onu övmeyen diller kurusun

İki kere iki dört elde var Ayten

Bundan böyle dünyada

Aşkın adı Ayten olsun

Umit Yasar Oguzcan