Ben bir Sakız Ağacıyım

Ben bir Sakız ağacıyım

adanın güney yamaçlarında.   

Çok derinlere,

neolitik çağlara uzanır köklerim.  

Savaşların, yıkımların, talanların

acılarını duyarım

çentiklerle dolu yüreğimden  

beyaz örtüyle kaplı toprağa

damla damla akan

kristalleşmiş gözyaşlarımda.

Yol boylarında,

keskin virajlarda kaybolan hayatların 

tanığıyım nicedir…  

Avuntunuz olsun  

kurşun yaralarıyla toprağa,

iç kanamalarla yollara düşerken

son nefeslerinde canlarının

hiç yanmamış olduğunu düşünmek …

Ya da

Tanrı’nın onları çok sevdiği için yanına aldığı.

Onlar sizin içinize döndüler yeniden,

hiç hatırdan çıkmayan bir parçası oldular benliğinizin.   

Gelin sarılın gövdeme, 

dallarıma tutunun tüm varlığınızla.

Zira kim söyleyebilir ki ;

yalnızca çileci Ayos İsidoros için ağladığımı.

Kaybettiğiniz oğullarınızın,

kızlarınızın benzersiz kokusunu duyacaksınız  

rüzgarla konuşan  

yapraklarımın arasından fışkıran

tomurcuklarda.  

Hamra Aydemir