Ben Çomar...

Hav ... Hav... Hav…
Abi atıyorsun ama
Bu da yenmez ki, sıcaktan taşlaşmış
Ekmek parçaları… hiç olmazsa taze olsa
Abi, ters ters bakma ne olursun, benim adım Çomar
Aslında beni çok iyi tanırsın
Ama tanımamazlıktan gelirsin..
Ne olmuş yani, sokak köpeği isek...
Bunda bizim günahımız yok... 

Yani şuradan çıkarıp, eski piliç artıklarını
Kazayaklarını, hindi kanatlarını atsan
Söyle, ne yapacaksın onları..
Haa... kedilerine sakladın öyle mi?
Ya biz?
Ben Çomar, arkadaşım Karabaş,
Akrabam Zurna, ve öteki Şeşbeş...
Onlar ne yiyecek... Söylesene… 

Vallahi billahi sabahtan beri
Bir siftahımız yoktur…
Biz de canlıyız, etli kanlıyız
Üstelik, insanlara bağlıyız
Siz de böyle yaparsanız...
Biz ne yaparız... 

Yapma abi… Adnan abi...
Yap bir iyilik,
Git şurdan, hiç olmazsa yarım kilo
Tavuk kanadı al, bir ziyafet çek
Biz de senin ervahına dua edelim
İyi insandı diyelim…
Biliyorsun aynı mahalledeniz..
Hemen hemen akrabayız..
Biz Hüsmen’in bekçisiyiz
Tanımadın mı bizi? 

Ben Çomar abi… aman abi... Yapma
Birde sen de boş geçme..
Kime yalvaralım, kimden medet umalım
Ben Çomar...
Karabaş’ın, Zurna’nun, Şeşbeş’in adına konuşuyorum
Onlar hiç konuşmazlar,
Havlamazlar bile…
Vallahi bir kez iyilik yap, denize at
Balıklar bilmez , biz biliriz
Sabaha kadar kapında bekler,
Sana hamdü sena ederiz..
Hadi be abi... Son bir kez...
Ölmezsin ya..
Ben Çomar tanımadın mı?
Hav… Hav… Hav…