Ben=ego

İnsanların tutarsızlığından çok ama çok sıkılmış durumdayım. Herkesin benmerkezci halinden ve yüksek duvarlı kalelerinden. İletişime geçmek neden bu kadar zorlaştı?  Neden bu kadar tahammülsüz olduk?

Ben neden bu konuda fazlasıyla hassasım? Bu durumu nerede,ne zaman bu kadar içselleştirdiğimi hatırlamıyorum. Bu kadar şikayetlenmemin sebebi çok darbe yediğim anlamına gelmesin ben sanırım böyle olmaması gerktiğini erken hissedenlerdenim.

Aslında düşününce salt iyiniyet duygusuyla birbirine yaklaşmak fazlasıyla ütopik bir durum.Bu durum tüm insan ilişkilerinde geçerli aşk, arkadaşlık,aile,komşuluk... Kimse birbirine menfaatsiz selam vermeyecek hale gelecek yakında. Halbuki insanoğlu biribirine bu kadar muhtaçken ve yaratılış gereği bu kadar sosyalken nasıl oluyorda ilişkiler bu kadar yozlaşıyor. Şunu asla unutmamalıyım ki muhteşem egomuz her zaman yanımızda.

O olmadan nasıl yaşayacağız di mi? Malesef toplumda ki algıda bu çerçevede gelişiyor ve insan toplumda yetiştiğine göre gördüğünü öğrenip yaşıyor. Öyle nasıl bırakacağız muhteşem egomuzu bir yana da şöyle güzel ilişkiler kurmaya başlayacağız insanlarla. Unuttuğumuz hoşgörüyü nasıl tüm hayatımıza yayacağız.

Çok zor artık di mi? Virajı d zaten çoktan almışken. O zaman yapılacak tek şey bu zamana kadar edindiğiniz o küçük dünyanızla idare etmek ve belki egomuzu bir parça törpüleyebilmek.