Ben seni sensiz sevdim

Yoktun,

Ben seni severken

Hasretinden parça parça dağılırken

Sen yoktun ...

Hasretin, yokluğunda başladı,

Yüreğim yoklukta ararken seni

Kendi benliğimde senliği sevdim

Özledim ...

Yandım, söndüm gecelerce hasretinden

Sen yoktun, ben seni seviyordum

Özlüyordum güzel gözlüm

Ben seni özlerken sen yanımda yoktun

Hayallerimde sevdim, özledim sensizliği

Düşlerimde sarıldım boynuna

Poyrazlar esti, kokun vurdu ruhuma

Sen yoktun ...

Yoksun da,

Hayaller kurarak yaşattım senliği

Resmine bakarak uyur

Düşlerde fısıldardım kulağına

Sen yokken seni nasıl sevdiğimi

Yokluğunda yarattığım senliği...

Sen yoktun duman gözlüm

Şarkılar söyledim, haykırdım yokluğuna

Delicesine özlerken seni,

Senin varlığın bile uğramıyordu benim sokaklarıma..

Yine de sevdim... Sen bilmedin !

Yoksun...

Varsın ama; bulamadım sokaklarımda senliği

Bilmedin ... Hiç bilmedin

Seni aradığımı, sevdiğimi, özlediğimi

Hayallerde seni büyüttüğümü bilmedin ...

Yoktun çünkü !

Şimdi, sen yoksun yine

Sorun değil güzel gözlüm

Çünkü;

Ben seni sensiz sevdim ...