Ben sizi eleştireceğim!

Ne çok eleştirildim şu hayatta, çoğu da yakın çevremden.Her insanın kendine göre bir yaşam felsefesi vardır. Benim de var tabi. Nasıl bir kardei istiyorlar,nasıl bir koca istiyorlar,nasıl bir baba istiyorlar,nasıl bir akraba istiyorlar,nasıl bir arkadaş istiyorlar bilmiyorum. Bütün eleştiriler yazılmayan romanımda var.

Akçakoca'da görevliyken bayan muavin arkadaşım;'Yeni bir ev yemekleri yeri açılmış, dene istersen' dedi.

Yemekte seçici olduğumu bilir kendisi. Öğle paydosunda gittim,ilk masada muavin arkadaşım,bir banka müdiresi,bir resmi dairenin bayan müdürü oturuyor. Afiyet olsun dedim, arka masaya oturdum. Elli küsur yaşlarında bir bay geldi, çorba sordum. Düğün çorbası da varmış. Televizyonda görmüştüm ama hiç yememiştim. İçinde bayağı bol malzeme vardı. Düğün çorbası istedim. Isıtalım mı? İyi olur dedim. Çorba ısınırken lokanta sahibi bayan masama gelip;'Ben sizi eleştireceğim,dairede yüzüme bakmadınız' dedi. Yan masadaki bayanlar da duyuyor. Saniyeden az bir süre düşündüm;'İşinizi çabuk yapmak içindir' dedim.

Bu nasıl eleştiri diye düşünmeye baişladım. Gelen vatandaşların yüzüne değil,önümdeki evraka bakarım genelde. Dikkatimi çekmemiş demek ki. Ne yalan söyleyeyim güzel bir bayan geldiğinde evrakını biraz incelerdim,daha doğrusu inceler görünürdüm. Fazla incelenecek bir şey yok aslında, bir evrakın havalesi normalde beş saniye sürerdi. Kıyafetlerine,kalitesine,saçına bakardım. Bazen konuşurdum.Güzelle sohbet etmek de güzel geliyordu bana.

Çorba geldi, bir kaşık aldım,ağzım yandı. Kaynatmışlar resman. Biraz oyalandım soğusun diye. Malzemesi çok zayıf,  lezzeti istediğim gibi değil. Sonrasında biber dolması istedim. İçi sertti, çatal zor batıyordu. Masamdaki su şisesi devrildi, bayan geldi masamı sildi. Yüzüne yakından baktım. Beyaz tenliydi, çirkin sayılmazdı, güzel de diyemem benim kriterlerime göre. Kot pantalon giymişti, fiziği fena değildi.

Bu bayanın eleştirisinden bir şey anlamadım. Nasıl davranmam gerekirdi ona göre acaba. Odama giren evrakını imzalatır çıkardı. Çay kahve mi ikram etmemi bekledi bilmiyorum. Ama öyle bir uygulamamız yok. Her gelene çay söylersek ayda ne tutar.

Bir sene sürdü dükkanının ömrü. Baktım camda devren satılık yazıyor. Ben senin dükkanında müşteriyim, eleştirme yeri orası mı? Daha dükkanı kapatmamıştı. Markette gördüm bir gün. 20-30 margarini alışveriş sepetinin üstüne koymuş. Demek yemeklerde margarin kullanıyor. Yanında da kocası, boylu poslu çok kilolu,130 vardır, yakışıklı sayılmaz. Kocası ona sert bir şekilde bağırdı. Konu neydi bilmiyorum. Üzüldüm doğrusu. Bayan muavin arkadaşım o bayanın inşaat mühendisi olduğunu söyledi. Canım daha da sıkıldı.İnsanlar geçim mücadelesi için neler yapıyor.

Akşam eve gittiğimde Dilek'e söyledim. Senin biber dolman daha güzel oluyor dedim. O da havalara girdi.

Bu tür hizmet işletmelerini çalıştırmak kolay değil. Müşteri memnuniyetine önem verilmeli. Bir densiz eleştiri bir müşteri kaybettirir.