Ben Yağmurum

Milliyet bloğu keşfettiğimde hemen kendime bir blog açtım ve hevesle ilk yazıyı, daha doğrusu bloguma ismini veren şiirimi koydum.
Tarih mi?
17 Temmuz 2006.

Tabiidir ki ilk reddedilişim de o zaman oldu.
Gelen yazıda "özür dileriz özgün eserlere yer vermiyoruz" deniyordu.
Çaresiz büktüm boynumu.

Zaman ilerledi, devran değişti...
Elbette Milliyet blog da değişti.
Artık özgün eserlere yer veriyorlardı. İlk reddedilişten olacak korka korka koydum bir şiirimi, reddedilmedi.
Bir tane daha ekledim o da reddedilmedi.

Eh artık bu bloga ismini veren ve 2006 yılında yayımlanması reddedilen şiirimi sizlere sunma zamanı geldi dedim.
Bakalım bilenlerin dışında olan MB!ciler beğenecek mi?

BEN YAĞMURUM...
.
Kararır gökyüzü ansızın,
Çarpar bulutlar kahrederek,
Ve bir ateş yanar...

Bulutlar yanar,
Yürek yanar.
Sonra tek tek düşer damlalar,

Toprak kokar,
Yağmur kokar.

Bir ateş yanar rüzgârında,
Bin ateş söner.
Ben yağmurum
- gününe ve gecene yağan.

Kararırsa bulutların ansızın,
Ve şimşekler çakarsa özünde,
Bak gözündeyim.
Önce tek tek,
Sonra sel olurum göğsüne...

Aydınlanırsa yüreğin,
Güneşler açarsa yüzünde,
Neşeyim şimdi özünde.

Yürürken bahtının yollarında
Yalnız ve dalgın,
Ve görürsen açmış
Bir dal çiğdem
- üzerinde çiğ damlası.
O, benim.

Ararsa ellerin ellerimi
- gözlerinde yağmurlar,
Üzülme.
Yum gözlerini usuldan.
Bak yüreğindeyim.

Estirme hüzün rüzgârlarını,
Kov sahilinden deli dalgaları,
Sakin serin pınarlarda çağlar damlalarım.
Dağlardan esen meltemlerde,
Akan çeşmende benim.

Yıka yüreğini temiz sularımda,
Gönlünde melankoli kalmasın
Şifalıdır damlalarım,
Ben yağmurum,
Yağmur,
Benim...

Çiğdem Altınöz