Bence Mutluluk

                                                                              Bence Mutluluk 

İşime mola verdim. Cezveye hazır ettiğim kahveyi ocağa koydum. Kahvemi karıştırıyor, kaynamasını bekliyordum. Kaynamasına yakın yorgunluktan olacak, kahve cezvesine elim çarptı. İçindeki bir fincan kahvemin yarısı ocağın üstüne ve yerlere kadar döküldü. Bu üzücü manzara karşısında adeta kendime geldim, çok yorgun olduğumu kabul ettim, sükunetimi korudum ve çok rahat hissederek, dökülen kahve yerine yenisini hazırladım. Pişirme sürecinden sonra kahvem önce pişirdiğim yarım kalan kahvemden daha iyi görünüyordu ve istediğim kıvamda olmuştu. Bir fincan kahvemi işteyken çoğunlukla boş vakitlerimde üzerinde oturduğum dört ayaklı demir tabure üzerinde büyük keyif alarak içerken, göz hizamda uzanan kış yeşili ovalara seyre daldım. Kahvem bittikten sonra farkına vardım. Öğlen arasında günün bütün yorgunluğu üzerimden çekilip gitmişti. Kısa veya uzun sürsün yaşamak benim için tamda böyle güzel bir şeydi. Hayatın hazzını duymaktı. Çok mutlu oldum.