- Kategori
- Şiir
Benim Ülkemde
Çocukları vardı aç,
Yırtıktı kadınların entarisi.
Yamalıklıydı erkeklerin şapkası,
Pantolon dizleri, kol dirsekleri.
Pazuları kalın kalındı.
Evleri kara örtülü;
Unları, bulgurları vardı.
Salçaları, yağları…
İnekleri, koyunları, keçileri cılız
Öküzleri çoktan satmışlardı.
Birkaçının traktörü,
Pulluğu, mibzeri vardı.
Ve zam vardı tüm ülkede;
Mazota, traktöre, lastiğe.
Zam vardı halkın ihtiyaç maddelerine.
Tarlayı ekemez oldu küçük çiftçiler,
Masraf çok üretim azdı.
Azdı buğdaya, pancara, tütüne zam
Ofisler almamıştı buğdayı
Yine aracı vardı, tefeci vardı.
Arttı mı işçinin memurun aylığı?
Çoğaldı mı devlet babanın bütçesi?
Ödendi mi dış borçlar?
Azaldı mı zenginlerin kasasından paralar
Zenginleri vardı binlerce,
Yoksulları vardı milyonlarca,
Ve başta onlar vardı,
Onlar vardı yine, o koltuklarda.
(29 Ekim 1977)
Şadi Ünal