Bereketsizlik ve Karanlık

Ey ezan!

Sen "essalatu hayrum minen nevm"dedikçe,

Gönüller uyanır gözlerden önce.

Yârin(sav) gözünde nursa eğilmek,

Buna bir de salât u selam gerek.

Unutmazsak seni anmayı

Olur, kalpte aşk ilmek ilmek.

Tâ ki anmayı unutursak,

Bize de nasip olur mu?

"Selîmler" arasına girmek.

Uzundur gece ve gündüz aydınlık!

Güne biz hep bir farkla uyandık.

Gecesi ise semalarda kapı kapı Aralık.

Niye uzundu gece?

Gündüzlerse aydınlık!

Sahi nedendir bereketsizlik ve karanlık?

Fecr-i saadetle mi âminleri buluşturmalıydık?

Hz. Ebubekir dostların en Sıddıkı,

Bizi Rasulullah'ın aşkına âşık bıraktı.

Gaflet uykularıyla geceler kısaldı.

Gayeler şaştı,

Gündüzler bu yüzden karardı.

Şükre şayan olan mevzunun aslı;

Mübarek dost(rah) sanki zahiren aramızdaydı,

Ve O, ümmet-i Muhammed'e de sadıktı.

Şimdi yan! Yan ki an!

Aşk bir nimettir

Aşkla yan

Yanmamak için yan.

Gelir vakit,vaktin ardından.

Tam zamanıdır şimdi...

Açın açın açın pencereleri,

Şu gelen ezan-i Muhammed'inin sesi.

Açın pencereleri,

Doldurun evlere ebedi âminleri.

Açın açın pencereleri,

Hücrelere dolsun mana latifeleri.

Kapatmayın açılan hiçbir pencereyi.

Yüreğimizin temsili olsun her biri.