Beş damla kezzap... Ve iki sene öncesi

Beş damla sol diğer beş damla da sağ göz için…

Dişe diş göze göz!

2. Eylül 2004 tarihinde ışığı söndürülen gözler Eylül 2009 da öç almayı bekliyorlar.

2.Eylül 2004 İran/Tahran

Elektronik mühendisi Amenah Bahraminava yirmi altı yaşında hayat dolu genç güzel bir kadın. Hızlı adımlarla şehrin büyük parkında ilerliyor; niyeti: Vaktinde camide olmak ve namaza yetişmek.

Birdenbire arkasında peyda olan karanlık gölge ona sesleniyor.

…Amenah!

Sesin sahibi Majid Mowahedi; aşkı; evlenme teklifi reddedilen sırılsıklam âşık genç adam.

“Sen bana yâr olmazsan; kimse senin yârin olmasın” diyerek elindeki kezzap dolu kabı Amenah’ın başından aşağı boca eder.

Genç kadın, ilk anda çocukça yapılan bir şakaya maruz kaldığını düşünür çünkü bedeni bu sıvıyı ılık bir su gibi algılar.

Çok kısa bir süre sonra büyük acılarla çırpınmaya çığlıklar atmaya başlar.

O artık dağlarda özgürce dolaşamayacak; doğanın resimlerini çekemeyecek severek yaptığı hiçbir işi kendi başına yapamayacaktır.

Güzel yüzünü, gören gözlerini bir hiç uğruna yitirmiştir.

İran’ın hekimleri ona yardımcı olamazlar.

İspanya/Barselona’ da gördüğü tedavi sonucu İspanyol doktorlar onlarca ameliyattan sonra bir gözünü kurtarırlar fakat bir süre sonra mantar illeti Amenah’ın bu gözünü yok eder.

Şeriat mahkemesinin ilk kararı şeriat kanunlarına uygun bir şekilde verilir.

Sanık Majid’in bir gözüne beş damla kezzap damlatılması uygun görülür.

Amenah’ın bu işi bizzat kendi elleriyle yapmasına izin verilir.

Kadının iki gözü erkeğin bir gözüne eşit olduğundan yola çıkarlar!

Kimler?

Kadılar!

Daha sonra bu karardan vazgeçilir; nedeni Amenah’ın bedenin büyük bir kısmı derin yara izleri taşımaktadır ve yemek borusu oldukça zedelenmiştir.

Mahkeme ikinci kez: İki gözün de ışığını söndürme kararında mutabık kalır.

Amenah şimdi; Eylül 2009 X günü heyecanla bekliyor.

Beklerken; görme engellilerin yazısını öğreniyor; çalışmak istiyor.

Eski Başkan Hatemi’nin bağladığı maaşı; Başkan Ahmedi Nejat kesmiş atmış.

Amenah’ın İran’da işi hazır, bilgisayar sektöründe ekmek parasını kazanacak hele şu özel alfabeyi bir söksün de…

Her zaman olduğu gibi empati yapmaya gayret eden kitleler ikiye ayrılmış durumda.

Amenah; Majid’i bağışlasın!

Hayır olmaz! Amenah Majid’i affetmesin!

Medyaya demeç veren talihsiz kadın kendini savunmaya çalışıyor!

…Benden bir kez özür dilemedi; pişmanlığını dile getirmedi.

Benim niyetim öç almak değil. İran’da saldırıya uğrayan bir kadın lehinde verilen ilk karar… Örnek olsun caydırıcı olsun istiyorum.

Ve korkmuyorum!

2009 Eylül ayını bekliyorum.

18 Haziran 2009 Sevgili İzmir’im çelişkide kaldım diye bana öyle sitemkâr bakma! Sen benim yüreğimi benden daha iyi bilirsin!

Üzgünüm! Yazdıklarıma şaşıyorum; inanmak istemiyorum!

Empati ve insanlar… Ağlanacak halimize gülme ne olursun!

Alev Meisel