Beslenme alışkanlığı

Beslenme, bir başka deyişle yiyip içme kültürümüz üzerine birçok yazı yazılmıştır. Mutfak kültürümüz oldukça zengin bir toplumuz. Dile kolay on asıra yakın bu topraklarda yaşayan bir toplumun torunları olarak, mutfağımızın zengin olması şaşırtıcı olmasa gerek. Bu mirasa bugün ne kadar sahip çıkıyoruz tartışılır. Yöresel yemeklerimizin pazarlanmasında bazı bölgeler önde geliyor. Örneğin Karadeniz, Adana, Güneydoğu Anadolu, Ege gibi...

Peki ya İstanbul? İstanbul, güçlü geçmiş tarihi ile mutfak kültürünün biçimlendiği, mutfakların başkenti diyebilir miyiz? Osmanlı Saraylarının Mutfak kültürü bunu doğrular nitelikte. 1950 yıllarla önce pide kültürü, sonra lahmacun, daha sonra dürüme giden yolda o eski mutfak kültürü epey yara aldı kanımca. Son yıllarda bu erozyonu engelleme çalışmaları var, ama yeterli değil.

Şimdi farklı bir açıdan bakalım. Çocukluğumuza gidelim. Ve ilkokul yıllarımızın meşhur yarım ekmek arası kaşar-salam menüsünü hatırlayalım. Nasıl iştahla yerdik değil mi? Sanki obezliğe daha o zamanlarda davetiye çıkarıyormuşuz. Fast Food anlayışı çocuk yaşlarımızda aşılanmış. Yakın zamana kadar sokaklarda sulu yemek yemek cesaret işi idi. Çocuk yaşlarımızda başlayan dengesiz ve aşırı beslenme bu yıllara kadar geldi. Bizden sonra gelen nesilin durumu daha kötü.
Normal bir insanın yemek ihtiyacı avucu kadar olduğu söyleniyor. Bu doğru ise (ki doğru olduğuna inanıyorum ) ne kadar fazladan besin aldığımızı siz düşünün. Kalori harcamasıyla alınan besin miktarı doğru orantı kabul ediyorum. Ancak, şu çağda kimimiz ne kadar kalori harcıyor, malum. Çocukların bilgisayar başında çok kalori harcadığını düşünemeyiz herhalde.

Uzun yıllar önce, ABD den misafir gelmişti. Kadın, kızına ikinci köfteyi yemesine bizim zorumuzla izin verdiğini hatırlıyorum. Şok olmuştum. Oysa onlar için mangal yakılmış köfteler kızartılmıştı. Onlar 2 - 3 köfteyi anca yemişlerdi. Olur şey değildi.
Şimdi, Bostancı'dan Pendik'e uzanan sahil yolunda mangaldan geçilmiyor. Dumandan göz gözü görmüyor, tavuklar köfteler, pirzolalar gırla, ye yiyebildiğin kadar.

Dengeli sağlıklı beslenme konusunda her gün gazetelerde yazılar çıkıyor. Evet, her öğün dengeli bir avuç yemek.

Özetle, Türk Mutfağına sahip çıkalım, yemek yemeği sanat haline getirelim, zevk alalım. Vucüdumuzun dilene kulak verelim, onu fazla zorlamadan ihtiyacı olan besini almasını sağlayalım.