Beyzadem

Göksu’ya gittik bir kayık sefasına

Orada tutuldum sevdanın cefasına

Yanımızdan geçiverdi pek hoş bir şey

Onu görünce değişti dünyamda her şey

Gümüş saplı bastonu yürüyorken elinde

Kalbimde bir yer buldu hem de çok derinlerde

Yüzünü süslüyordu fesinin gölgesi

Mühür gözler koymadı bende beni

Dermanım kalmadı hiç dizlerimde

Yanaklarım kızardı feracemin renginde

Nereden gelip nerelere gidersin

Bilmem ki sen kimlerdensin

Bir lahza da olsa bana gülümser misin

Yemez içmez oldum

Her gün sarardım soldum

Acep ince hastalık mı bu

Sensin kalbimin doktoru

Hiç bir ilaç kar etmez benim yarelerime

Yeter ki kavuşayım ben de ciğerpareme

Bizim bacı kalfayla sana haber göndersem

Ne olur biraz da bu taraflardan geçsen

Cumbaların ardından seni bir kere görsem

Pembe ipek mendilimi atıversem yoluna

Eğilip alır mısın saklar mısın koynunda

Bir name yazıp sana yollasam güvercinlerle

Cevap verir misin kendi elceğizinle

Beni sana alsalar peder bey ile validen

Sensin gönlümün sultanı sensin Beyzade’m

BEYZADEM

( ŞİİRİM KAYIP EDEBİYAT INTERNET SİTESİNDE YAYINDADIR )

http://www.kayipedebiyat.com/siir/beyzadem/