Bilgisayar maceralarım

Başlığa bakıp aşk meşk aramayın, ben bilgisayarla cebelleşmelerimi yazacağım.

Bu aletle tanışmam 2002 yıllarında oldu. Çocuklarım bilgisayar istedi, o zamanın ikinci el otomobil fiatına bilgisayar aldık.

Beni pek cezbetmedi, çocuklar başından kalkmaz. İlk üç yıl internet bağlı değildi .

İnternet paketi alalım, alalım, sonunda babasını razı ettiler.İki oğlum babası internet paketi almaya gidiyoruz diye gittiler, eve ellerinde bir paketle geldiler.Ben de zaten paket bekliyorum, günlerce paket alalım dediler.

Küçük oğlumun elindeki paketi aldım, açıyorum, " açma anne "dedi, neden?internet paketini servis mi açıyor diye sordum :)

Evde bir kahkaha. Elindeki internet paketi değil, fotokopi kağıdı dediler.

Bu illetletin içinde ne varsa, ben hariç bizim evdekiler başında nöbötteler. Biri kalkar, diğeri oturur.

Yıllardan hangi yıl bilmiyorum ama körfez şavaşı ha çıktı, ha çıkacak. Ben evde yalnızım, bilgisayarı açtım. Karşımda bir adam dil çıkartıyor, üstünde bir çok yazı, savaş istemiyoruz yazıyor.

Bir korktum, hemen pc'yi kapattım. Sonra arka plan resmi olduğunu öğrendim.

Ben ilgi duymuyorum pc'ye oturmuyorum. Büyük oğlum askere gitti. Hafta sonları msn'e giriyor görüp konuşuyorum, ama benim msn adresim yok, küçük oğlumun msn adresinden görüşüyoruz.

Hafta sonu geldimi küçük oğlumun başına gelirim, oğlum kalk, abin çarşıya çıkmıştır, yalvar yakar kaldıraramam.

Kızdım kendime bu illeti öğren dedim.

İlk msn adresi aldım. Mail atmayı öğrendim. Mahallede bir olay oldu valiliğe bir şikayet maili gitmiş benden bildiler, hem evdekiler hem mahalleli. Öneren bendim, yazan komşum.

Gel zaman, git zaman, ben de çok alıştım bilgisayarsız duramaz hale geldim.

Çocuklar evden gitti, internet kopar ben yine başlarım pc ile cenk etmeye, sonuç başarısız.

Çocuklardan birini telefonla ararım internet yok ne yapayım? Reset atmayı öğrendim.

Ardından dosya açmayı, proğram yüklemeyi, vs, vs.

Oğlumun ders notlarını da girip bakıyorum, benden mutlusu yok. Bilgisayardan iyisi yok. Format atmak hariç çoğu şeyi yapıyorum.

Ben bu işi tamamen çözdüm derken... Benim klavye inat etmeye başladı, istediği harfi basıyor, istemediği harfi basmıyor.

Yazdıklarımı ben bile okuyamıyorum. İki gün önce klavye tamamen durdu, hangi tuşa basarsan bas, ekranda harf yok.

Çocuklarda evde yok. Ne olacak şimdi? kolayı var, boz, yap. Önce klavye kablosuna baktım nerden bağlı diye, sonra söktüm, sonra klavyenin vidalarını söktüm, tozonu aldım, temizledim, klavyeyi taktım :) Başardım. Klavye çalışıyor.

Benim bilgisayarla yaşadıklarımın benzerlerini orta yaş üzeri çoğu kişi yaşamıştır. Teknoloji bize hitap etmiyor deyip işin içinden çıkıyoruz, aslında öğrenmek isteğimiz yok. İstedikten sonra her işi yapabiliriz. Kimse doğarken bildiklerini bilerek doğmuyor, sonradan öğreniyor. Bilgisayar, günümüzde olmazsa olmazlarımız arasına girdi.