Bir babanın dramı…

Bir cinayet işlendi. Hunharca, adice bir cinayet. Evet Münevver Karabulut cinayetinden söz ediyoruz. Bu tür bir cinayet Türkiyede ilk mi? Hayır. Muhtemelen son da olmayacak. Olayda taraflardan birinin Gariboğlu ailesi olması, olayı bu kadar zamandır gündemde tutuyor. Polis hala zanlıyı yakalayıp cinayeti çözemedi. Hiç şüphesiz türkü söyleyerek aramıyor.

Ancak reytingi düşünerek haberi her gün değişik yönleri ile birinci sayfadan veren basında habercilik yaptığını sanıyor. Kiminin vicdan, kiminin magazin duygularını kaşıyarak reyting yaptıkları doğrudur.

Peki, siz para kazanacaksınız. Bu herşey midir. Bir ailenin yarasına her gün bıçak batırmak, olayı taze tutarak her gün o insanlara acıyı yeniden yaşatmak ne kadar doğrudur? Giderek magazin olayı olarak görülmeye başlanan bu kanıksanmış olayı her gün yineliyerek ailenin acısını depreştirmek mi gereklidir. Gazetecilik denen mesleğin vicdani yanı hiç mi yoktur.

Basından gördüğümüz, acılı baba dengesini yitirmiş bile. Yarın bir gün intahar etse veya şok bir sağlık sorunu ile başına bir şey gelse iyi mi?

Acılar küllendikçe tahammül edilir hale gelir. Çocuğunun tırnağı kırılsa bir babanın ne üzüntü çektiğini hepimiz biliriz. Lütfen o aileyi biraz anlayın.

Cuma, 4/9/2009