Bir Dakika

Siz toprağını işleyen, hayvanlarını yetiştiren köylülerim. Bütün işlerinizi bir dakikacık bırakın lütfen...

Siz alın terini emeğini yoğurmada kullanan işçilerim. Bırakın fabrikalar, atölyeler bir dakikacık çalışmaz olsun...

Siz yazarlarım, çizerlerim. Kalemlerinizi bir dakikacık dinlendirin...

Siz, nişanlı genç kızlarım. İğnenizi bir dakikalığına gergefinize saplayın ve ellerinizi çekin...

Siz analar. Bırakın bulaşıklar beklesin, kirli çamaşırlar koksun. Bırakın sehpaların tozunu almayı. Bırakın düşen çocuğunuzun dizi kanasın. Bir dakikalığına bırakın lütfen...

Siz babalar. Para kazanabilme, eve ekmek götürme, çocuğunuzun kurs parasını yatırma, eşinizin taksitlerini kapatabilme düşüncesinden bir dakikalığına ayrılın...

Siz doktorlar, hastabakıcılar. Bırakın hastalarınız bir dakikacık inim inim inlesin...

Siz din adamları, bir dakikalığına bırakın cemaati...

Siz öğretmenler. Bir dakikacık çocuklarınızı görmeyin...

Siz amirler, memurlar. Saatlerce iş bitirmek için bekleyen vatandaşlar bir dakikacık daha beklesin...

Siz kahvehaneleri tıklım tıklım dolduran kesim. Okey taşları, iskambil kağıtları bir dakikacık hareketsiz kalsın lütfen...

Siz şoförler. Vasıtanız gideceği yere bir dakika geç gitsin; kapatın kontağı lütfen...

Siz tüm politikacılar. Temel atma, tesis açma törenleri bir dakika geç başlasın lütfen...

Siz çocuklar. Yemekten, uykudan çok sevdiğiniz oyunlarınızı bir dakikacık durdurun...

Siz radyolar, televizyonlar. Bir dakikacık sesinizi kesin, ekranınızı karartın lütfen...

Siz disko barda tepinen genç kızlarımız, delikanlılarımız. Bir dakikacık hareketsiz kalın lütfen...

Ve hepiniz, bir saniye önceki siyasi, ekonomi, dini düşüncelerinizden arınarak, içinde bulunduğumuz şu durumu bu bir dakika içinde düşününüz. Öyle sanıyorum ki Türkiye’nin huzurlu geleceği için ortak düşünceler bu bir dakikanın içinde oluşacaktır...

Bir dakika lütfen...