Bir de okul eksikti.

Gündem savaşla sarsılıyor.

Küçükken ben hiç savaş görmeyecekmiyim derken. Meğer savaş bayağı yakınımdaymış. 1990 körfez savaşını hayal mayal hatırlıyorum. Annem’’ bak saddam nasıl füze atıyor ‘’diyordu.

Sonra uzun yıllar savaş görmedim. Daha sonra İsrail 2000li yıllarda Filistine savaş açmıştı. Kısa süreliydi o da.Tabi Amerika’nın İrak’a baskı kurması da cabası tabi.

Savaş ortamından en güzeli de.... Kafama takılan bir şey. Şimdi İsrail –Filistin savaşıyor. Her yer bombalanıyor. Bir gün evleri bombalıyorlar bir gün okulları....Ailelerin her şeye rağmen şuurları yerindedir. Şimdi bu savaş ortamında çocukları okula götürmenin mantığını anlamadım.Savaş ortamındasın. Evden pencereye bakmak bile sakıncalı bir ortamda çocuklar 1-2 yılcık ta okula gitmeyi versin. Canlarından önemli değil.

Aileler çocuklarını okula gönderdi. Bombaladılar orayı da... Hiç mi akıl yok bu dünyada.

Çocukları ateşe atıyorlar resmen. Akıl akıl gel bana takıl.