- Kategori
- Şiir
Bir denizin acısız aynası
bir denizin acısız aynası
göz nuru
hangi geleceğin ağacısın
ışıklı imkan içinde
hangi putun önünden
geçmektesin
sevinç getiren
durmadan değişen
ve yeniden gelen imkan
onlar yaşamakla
erkekçe kaybediyorlar
ölüme mahçup kalmıyorlar
damarlarında canı
koşan toprağın
ışığa pas diyenlere karşı
çocukların sevinciyle
gülün akrebiyle
sevişmekten
yorgun düştüğü yerde
yandan bakılınca
uzun yüzleri kabartma
bir denizin acısız aynasına
düşmüş dehşetli üşüyor
ansızın gözbebekleri
bütün saçları
dünyaya akıyor
sonsuz ürperiyor
çırılçıplak saçlarıyla
gizleniyor derin yataklarda
anlaşılmış yağmur gibi
gözyaşlarıyla
sır vermez dip odalara atılıyor
yinede yılmıyorlar
Mehmet Özgür Ersan 21/02/2014 Yeldeğirmeni