Bir Dolunay Daha Bitti, Geçmiş Olsun

Nedir çektiğimiz şu dolunaydan…. Menstruasyon dönemlerinden sonra bir de bu çıktı başımıza! Her ay bir heyecan, bir heyecan. 

Bu ay ki en büyükmüş… 

Bu ay dünyaya en yakın konumdaymış…

Bu kez en parlak şekilde görünecekmiş… 

Bu ayki hali bir daha en erken bilmem kaç yıl sonra olacakmış…

Dolunay gecelerine bayılırım. Bana en çok keyif veren şeylerden biridir o muazzam ışığın suyun üzerindeki yansıması.Her ay iple çekiyorum o manzarayı. Bu ay şurada olsam, dolunayın ışığı ile yıkansam. Bir sonraki ay burada olsam, dolunayı kucaklasam…

Gel gör ki gerçekleşemedi bir türlü. Bir duygu dalgalanması, anormal iniş çıkışlar, hayallerin bir sonraki aya ertelenmesi…

Ama nedendir bilinmez, son zamanlarda dolunay olduğunda mı işler karışıyor, yoksa işlerin karışması hep tesadüfen dolunaya mı denk geliyor, kendisine pek mesafeliyim artık. Hatta bir sonra ki dolunayda kafamı gökyüzüne kaldırırsam ne olayım! Bir de üstüne üstlük sosyal medya dolunay fotoğrafları ile dolmadı mı yine, iyice kızmaya başlamıştım ki, bir arkadaşımın paylaşımı sesli sesli güldürdü beni. Minik oğlu ile birlikte pencere camına yuvarlak bir lavaş ekmeği yapıştırıp fotoğrafını çekmişler ‘İşte bizim Dolunay!!!’ diye… Ohhh, bir tek ben değilmişim dolunayla aklını bozan demek ki :)))

Aslında dolunay, gün doğumu, gün batımı, kuzey ışıkları hepsi birer bahane, daha doğrusu araç. Doğanın güzelliğine duyulan aşkın; içimizde var olan aşkı, hüznü, sevgiyi, özlemi, neyse o aralar yaşadığımız en yoğun duygu, onu coşturmasının sonuçları… 

Yani bence tabii,

Aşk’la

G