Bir dost ara, bulursan haline şükret!

Dostuma yaslansam gözyaşım ona sel gelir,
Gözyaşımı silmeye dostum gider el gelir,

Faydası nedir fayda dediklerimizin,
Gün gelir, dost arar insan,
Aslında insan dost aramaz,
Sevgi arar, sevecek bir insan.

Sevilmek çok hoş derler, karşı taraftan,
Ben severim kimse teşekkür etmez bana,
Hani hoştu derim sevilmek, neden teşekkür yok,
Derler ki: Teşekkür beklersen, sende sevgi yok,

O zaman siz sevin, ben sevineyim,
Arkasından size ben teşekkür edeyim.

Derler ki: Bizim sana ihtiyacımız yok,
Bize teşekkür edenler -ohoo- ne çok,
Hadi başka kapıya, bizden sana sevgi yok.

Gidemem başka kapıya, arayacak gücüm yok,
Gül veren nadir ama, kurşun atanlar ne çok.

Her şey yalan şimdi söyleceklerim gerçek,
Oku, anla ki nedir dostluktaki gerçek.

Herkes mecaz, hepsi cinaslı,
Gerçek hangisidir, kimdir bunun aslı.
Gözyaşımı silecek dostum benden yaslı,
Sanıyorum ki yoktur dostluğun aslı.

İnsan, insanı, insan diye severmiş,
Allah bizlere insan duygusu vermiş,
Herkes birbiriyle kardeş, herkes birbirine elmiş,
Dostluk kulağa fısıldanan hafif serin bir yelmiş.

Yağmurda, arazide, açıkta kalmış gibi,
Fırtınada, çölün ortasındaymış gibi,
Sıcakta cayır cayır yanarmış gibi isen,
Bir dost ara, bulursan haline şükret,
Bulamazsan da ne kendine, ne de haline küfret.