Bir haksızlık öyküsü

Bu günlerde birine haksızlık yapıldığında iki defa düşünülmesi gerektiğini gösteren çok iyi bir örnek yaşıyoruz. Futbolu yakından takip edenler bilirler ki bir Teknik direktör Türkiye' de bir takımın başına geçtiğinde ilk akla gelen düşüncelerden biri garip bir şekilde ; "Dur bakalım kaç ay dayanacak" olur. Bir teknik direktörün takıma ısınması, kendi kafasındaki futbol bilgisini, tecrübesini takıma yansıtabilmesi için bayağı bir zamana ihtiyaç duyabileceği pek akla gelmez veya getirilmeye çalışılmaz. Böylece bir kaç maç olumsuz geçmişse vur abalıya dönemi başlamış olur.

Bir taraftarın desteklediği bir takımın teknik direktörünü hemen yerden yere vurması doğaldır da, garip bir şekilde ben bu işi biliyorum diyerek belli köşelere yerleşmiş bazı köşe yazarlarının hemen koro halinde "Gitsin, bundan ne köy olur ne kasaba" gibi söylemlerle köşelerinden hemen eleştiriye başlamalarına ne demeli? Bu durmun en son örneği "Zico" ile ilgili yazılan solvo olumsuz yazılardı. Yazarlarımızın büyük bölümü "Nerede bu adamın sihirli sopası?" dercesine avazları çıktığı kadar bağırıyorlardı köşelerinden veya katıldıkları spor programlarından. Adam efendice elinden geldiğince bu eleştirilere cevap vermeye çalışıyor fakat bilmediği bir dilde bu eleştirileri cevaplayamadığından çokda etkili olamıyordu. Artık zico ne zaman gidecek bahisleri dahi açılmışdı ki bir "Galatasaray" taraftarı olarak söylemek zorundayım; "Fenerbahçe" Avrupa maçlarında gerçekten güzel oynamaya başladı.

Ne kötü bir şey değil mi? Bir adamın futbolcu geçmişini, Dünya kupasında Japonya takımını ne denli cesurca oynattığını bir köşe yazarı olarak bilen ve buna rağmen o kadar olumsuz şeyler yazan bir çok köşe yazarı yazılma tarihi belli olan yazıları ile yakalanıyorlar. Ne zor şey değil mi şimdi oturup "Zico" için övgüler dizmeleri? Saygılarımla...