Bir ölümün anatomisi

Örtmeyin bedenimi toprakla, ben üşümem, üşür ölüm…  

Yeni yetme korkularım var şimdilerde,  

Ne zaman yoklasa beni,  

Bir morgun içinde bulurum kendimi. 

Ya ağıt yakarım bir cesedin başında,  

Ya ağıt yakar biri başımda… 

İyiler hep erken ölür buralarda 

Yok oluşu çalar saat 

Bir morgun içinde susturur o soğuk sesini… 

Düşünme,  

Zordur bilmek bir ölümün anatomisini… 

Ölmek sıradan bir işken yaşamlarda,  

Yas tutmak caiz midir harabeye dönmüş hayatlarda? 

Sahi kaç yaştır bir yasın bedeli? 

Yaşa doymuş, yaşama aç insanoğlu kaç yaş döker ki? 

Sorgulama,  

Zordur çözmek ruhun anatomisini… 

Mart ‘11 

[Doruc]