Bir oyun izledim adı :''Aydınlığın adı Atatürk...''

''Doğmak varsa bir milletin kaderinde, ölmek de var elbet !..

Ama en zoru,ömrünü tamamlayıp da ölememek...

Bir uçta Tuna akar...

Bir uçta Fırat, Dicle...

Ve Kızıldeniz ve Akdeniz...

Batum 'dan, Bağdat 'a...

Hicaz'dan, Fas'a...

Kıbrıs'tan ,Girit'ten ,Viyana'ya.

Bir koca dünyaya hükmetti Osmanlı.

Altı yüzyıl yaşadı...

Tahıl ekti, ganimet aldı; vergi topladı.

Öyle başladı ekonomisi ve öyle de kaldı.

Toprağına toprak kattı; şanına şan...

Ama değişen bir sömürgeci dünyayı anlamadan...

Geriledi, eskidi ve fakirleşti.

Değere değer katmadan.

Ne Tanzimat çare oldu

Ne Meşrutiyet; ne Meclis-i Mebusân...

Ne istibdât suskusu ne hürriyet coşkusu

Ne İttihat ve Terâkki rüzgârı...

Dağıtamadı İstanbul'un,Rumeli'nin,Anadolu'nun

Üstündeki tozu, dumanı...
........

Sarıkamış'ta kış yaman olur

Buzdan bıçak olur,kemiğine işler ayaz...

Elin ayağın tutmaz...Hafiflersin..

Bir taş olup kalmak istersin Allahüekber Dağlarında...

Gittik,dövüştük ve ne anladık ki Yemen 'den...

Sıtmadan,sıcaktan ve ihanetten başka !..
...........

Ankara,Ankara dediğin bozkırın ortasında bir nokta...

Kasabadan az büyük olsa olsa...

Bir ucu Çankaya,Dikmen...

Bir ucu Etlik, Keçiören, Kalaba ;tepede kale...

Eteklerinde Taşhan, Hacıbayram; Meclis...

Samsun'dan doğan güneşin Erzurum 'dan,Sivas'tan..

Amasyadan vuran şavkı...

Ankara'da kor olmuş bir yürektir atar da atar !..

Sen telgraf başında beklemek

Gülmek, ağlamak ne demek ?..Bilmezsin beyim !..

Telgrafın tıkırtısında kükredi Misâk-ı Millî !..

Bu özgürlük,uygarlık ateşi bitecek gibi değil...

Ve gün geldi şükür...

Kemal Paşa dağlarından

Güneşle yükselip doğudan...

Bir Eylül sabahı baktık Akdeniz'e...

Bel Kahve'de KEMAL PAŞA...

İndirdi dürbünü göğsüne...

Döndü ardındakilere...

''Mis gibi bitti!..'' dedi gülümseyerek.''
.........

10 Kasım gecesi izledim bu muhteşem oyunu...Adı :'' Aydınlığın adı Atatürk ''

İzmir, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sahne Sanatları Bölümü öğrencileri sundu...

Tüpraş Aliağa Halk Eğitim Sahnesinde...

Yetmiş yürekli genç Atatürkçü...

Cepheden cepheye koştular...

Kan ter içinde kaldılar...Ama gözlerinde bir ışık vardı Tanrım !..Baykuşu deler de geçer...

Işık ışık ;dalga dalga geldiler...Tam umudumuzu yitirmişken...Başımızı eğmişken...

Hayır !.. dediler...Biz varız !.. Nöbetteyiz !..

Hepsi Mustafa Kemal!..Dosta güven verdiler inançlarıyla ;düşmana korku saldılar dik duruşlarıyla...

Yıkılmış Osmanlı'dan, kendileri gibi yağız ve genç bir Cumhuriyet yarattılar...

Oyunu yazan :Sayın,Prof.Dr.Murat Tuncay...Çocuklarının başında cesur bir yürek...

Bu muhteşem sanatçıları ,kentimizde konuk eden, Aliağa-TÜPRAŞ Bölge Müdürü: Sayın,Mesut İlter Beyefendi'ye teşekkürler...

........

''Gün gecenin içinden doğar...

Sabah olur...

Dünya yeniden kurulur...

Ve çocuklar ve umutlar...

Atatürk'le büyür; Atatürk'le yürürler...

Devrimlerle beraber...''

...dediler ve yine Kasım günlerini yasla değil; coşkuyla getirdiler...

Onları yetiştiren eller dert görmesin...

Gençlerle tek yürek olup

''Laf değil ;icraat gerek!..'' diyerek gerçek ''Mustafa'' neymiş ?.. Gösterdiler...

Hem de şatafattan, israftan uzak yüreklerini ortaya koydular...

Kim demiş ''Mustafa Kemal ideolojisi tükendi !..'' diye !..

Seyretsinler de görsünler,dağ gibi, oluk oluk Mustafa Kemal'ler geliyor !..