Bir sakızlık hayatlar

          Çok hızlı yürüyorsun. Çok seri konuşuyorlar.

           Taze simit çıkmış ona yetişmeliyim. Çay demlenmiş, beni bekliyorlar. Sizin orada taze gevrek çıkmış, yanında boyoz, yumurta, çay, kaçırma.

           Seni bekleyenler, onlar kim?

           Seni bekleyen yok mu? Bilmiyorum, henüz gitmedim, gidince göreceğim, belki vardır birileri. Sen, senden haber ver. Bir iki eski dost ve bir iki yeni dost, işte, çay simit muhabbeti yapacağız, hayat mayat.

Mesele yok diyorsun.

           Sorun hep var. İnsanın olduğu yerde problem olmaz mı, ama çözülür, mutlaka biri çıkar ve her şeyi yoluna koyar. O birilerinden biri olamadim hiç. Yaşıyorsun, belki yarın olur, sonra, sonrasından umut kesilmemeli.

           Tanıdığım biri var mı aralarında?

            Bilmem, düşünmedim, istersen atla bir uçağa gel, şunun şurası bir saatlik yol, üç kuruş para. Zaman sıkıntın yok değil mi, para? Varsa öyle bir sıkıntı, buradan hallederiz hemen. Ver nonu al paranı; hah hah haaa!...

          Yine dalgaya vurdun. 

          Ciddi ciddi nereye kadar yaşanır, hele şimdi, hele böylesi bir dünyada, ha! Neyse sen git, simit soğumasın, çayın demi kaçmasın, muhabbetiniz. Git git, sen de git, belki biri çıkar karşına, biraz nefes alırsın, sana insan lazım, bir senle olmaz, bir benle.

         Üçağa atlayıp geliyorum, ya arkadaşların beni görünce....

         Muhabbetimize İzmir karışır, yakışır, gel gel, senin için de simit alıyorum,çayımız bol, muhabbetimiz, gel gel.

         Ya kalırsam. Ya dönmek istemezsem. Ya beni de kurtar dersem. Ya hep yanımda ol diye diretirsem. Çekebilecek misin beni?

         Olmazsa,kafamı bozarsan, ben olurum İzmir, sen olursun İstanbul!

        Not: Bir sakızlık hayatların, şekerli şekersiz homurtuları.

Şahin Yamaner