- Kategori
- Şiir
Bir sevgilinin izleri
Dinlemiyorum kendimi artık
Bitmiyor öyle şu keskin ızdırap
Saklamıyorum mektupları, yaktım gitti
Baktıkça yüzün geliyordu aklıma
Salacak'ta yürürken gösterip
Hikayesini anlattığım kız kulesi
Sildim o Üsküdar'ın güzelini de
Bu yıpranmış kalbimden
Biliyorum neden bu kadar acıttı
Çünkü yaşamadığım çocukluğumu
Kollarında şımararak arıyordum
Şımarmakta yok bir daha, çocuklukta..
Çok mu duygusalım ne
Senin ismini bir başkasında duysam
Muhattap olamıyorum, yapamıyorum
O ismi de bir yolunu bulup unutmalı..
Hani ayrılık vaktiydi, yağmur yağıyordu
Oturmuş Dolmabahçe'nin ışıklarına bakıyorduk
Keşke ıslanmasaydık o akşam
Yağmurda şemsiye de şart oldu şimdi
Herkesin olduğu gibi bir şarkımız vardı
Yalnız bize aitti ya
Artık gerçekten yalnız...
Benim gibi...
Sen beni, ben onu terkettim...