Bir yaşam solup gitmeden

Doktorlar, kardeşimin yaşamının saatler içinde sona erebileceğini söylediğinde akşama doğruydu ve Okmeydanı S.S.K hastahanesinin tüm ışıkları henüz umut var dercesine yanıyordu.Tıp umut yok demesine rağmen başlayan akşam, uzayın küçük bir yerinde, uzaya göre küçük bir gezegende, küçük bir binanın içinde can çekişen bir genç anne için sonsuzluktan gelebilecek bir enerjinin umudunu hala koruyacak kadar gizemliydi. Bir bebeğin doğumuyla sıfırdan başlayabilen bir hayatın mucizesi henüz hayatının baharında kansere yenik düşmekte olan küçük canomuza neden bir mucize yaşatmasın ki soruları çok acılar görmüş geçirmiş hastahanenin koridorlarında kendini kandırmaya çalışan çocukların bozguna uğramış düşlerine benziyordu.Canınızdan can vermek istediğiniz bir yakınınız yanıbaşınızda ki hastahane binasının yoğun bakımından bir süre sonra soğuk bir morga alınacak düşüncesi ve hiç bir şey yapamamak çaresizliğini yaşarken yaşam; "benim bu yönlerimde var" dercesine yüzünüzü tokatlayıp duruyor.

Bu nedenle ateş sadece düştüğü yeri yakmamalı diye düşünüyorum. Günlerdir ilik nakli için yaklaşık 300 bin YTL'ye ihtiyaç duyulduğu belirtilmesine rağmen bu parayı bir gün içinde harcayabilen hayırsever zenginlerimizden niçin bir ses yok anlayamıyorum.Genç Ferdi'nin yaşama döndürülmesi, annesine ve babasına tek çocuklarının hayatını hediye edebilme büyüklüğünü gösterebilecek kimse yok mu gerçekten? Çaresi olabilen ve sadece ilik nakli ile yaşama dönebilecek bir genç insanın yaşamının son bulmasını oturup bekleyecek miyiz? Saygılarımla...