Bir Yüksekovalı anlatıyor...

HAKKARİ/YÜKSEKOVALIYDI… HOŞBEŞ ÇAYEVİ sakinleri, GELDİĞİNİ GÖRÜNCE KENDİ ARALARINDAKİ KONUŞMALARI KESTİLER, ona baktılar…

SURATLAR ASIKTI… Pek çoğu geceyi uykusuz geçirmiş, sanal ortamda siteden siteye uçuşmuş, bir yandan Hakkari/DAĞLICA’ dan son haberleri öğrenmeye çalışmış, diğer yandan GENEL KURMAY tarafından duyurulacağı bildirilen açıklamayı beklemiş, gecenin 02.30 una doğru ‘ŞEHİT SAYISINI VERMEDEN YAPILAN DUYURU’ yu dişlerini sıkarak dinlemişti.

- Nerelerdeydin arkadaşım? Görünmüyordun…

Gözaltı torbaları belirginleşmişti, yorgunluğu yüzünde, bedenindeydi… HAKKARİ’ de her neler yaşandıysa SORUMLUSU OYMUŞ GİBİ bakılıyordu kendisine, o da bunu seziyordu.

- YÜKSEKOVA’ daydım. Cenazemiz vardı… Kız kardeşim…

- Işıklar içinde yatsın…

BAŞLADI ANLATMAYA…

* * *

- Beş günde, huzurla beş saat uyumadım… YÜKSEKOVA’ da havaalanı kapatılmıştı. İlçede sokağa çıkma yasağı vardı. Uçakla VAN’ a gittim, yeğenlerim arabayla oradan almaya geldiler. Yüksekova’ya girmek sorundu. Cenazemiz olduğunu anlattık güvenlik güçlerine…

- . . .

- ORASI ANLATILMAZ… ORASI FİLİSTİN’ DEN BETER… Orada yaşamak rastlantılara bağlı… Cenazelerin bir ritüeli vardır bizde… Tüm çevre ilçe ve illerden tanıdık kim varsa gelir. Cami etrafında toplanılır… Yine öyleydi… POLİS DE, ASKER DE ANLAYIŞLIYDI. Toplanılan yerin etrafı silahlı, suratları siyah atkılarla örtülü PKK’ lılarla çevriliydi. Mevziler oluşturmuşlardı, bildiğiniz devriye atıyorlardı, devlet güçleri uzaklardaydı, biliniyordu ama görünmüyordu.

- . . .

- BİR PKK’ LI YAKLAŞTI, ‘’Bize 70 kişiye yetecek kadar pide hazırlayın!’’ dedi.

- Hazırladınız mı?

Alaycı bir gülümsemeyle baktı…

- Başka şeyler düşünürdüm. DEVLETİ SUÇLARDIM… Ama YAŞANANLARIN İÇİNDE OLUNCA TÜM DÜŞÜNCELERİM DEĞİŞTİ; BANA BUNDAN SONRA HİÇ KİMSE ASKERİN, POLİSİN ALEYHİNDE BİR ŞEY SÖYLEYEMEZ, SÖYLETEMEZ. Devlet çok sabırlı… ASKER DE POLİS DE ÇOK DİKKATLİ… O sırada PKK’ lılar için bir baskın atsalar dünya kadar sivil zayiat olur… HİÇ BİR TAHRİKE, OYUNA GELMEDİLER…

- . . .

- GÖREVİMİZİ YERİNE GETİRDİK, SONUNDA HERKES DAĞILDI. Evi olanlar evine, uzaktan gelenler yakınlarının yanına çekildi. Hava kararmıştı. Ben, yeğenlerimle, bir-kaç yakınımla alanda kalanları topluyordum… BİR ANDA CEHENNEME DÖNDÜ ETRAF. Kendimizi arabamızın arkasına attık. O, ortada görünmeyen güvenlik güçleri sanki herkesin yerini biliyor, herkesi görebiliyordu… Havai fişek ışıkları içindeydi sanki alan… Mevzileri hiçbir işe yaramıyor, PKK’ lılar birer ikişer düşüp kalıyordu… Ne kadar sürdü bilmiyorum… Sanırım 20-25 dakika… Atışlar seyreldi… Başımızı kaldırabildik. PKK’ LILARA DESTEK İÇİN GELENLER CENAZELERİ KAÇIRMAYA ÇALIŞIYORLARDI. 20 kadarını götürmüşlerdi ki KIYAMET YENİDEN BAŞLADI… Sürünerek aracımızın kapısına ulaştık, kendimizi içine attık, topukladık… ASKER BİZE KURŞUN ATMADI…

- . . .

- ELEKTRİK YOK, TELEFON YOK, UYKU YOK… SÜREKLİ PATLAMA, SİLAH SESİ… VE HALK BIKKIN… SANILDIĞI GİBİ, DEVLETE KARŞI, PKK DESTEKÇİSİ FALAN DEĞİL… PKK’ ya çaktırmadan çıkabilenler ilçeden kaçıyor, göçüyor ve inanın, SORUMLU OLARAK DEVLETİ GÖRMÜYOR. PKK’ yı suçluyorlar… Vefat eden kardeşimin iki oğlu var; PKK’ nın mahalle komitesine alınmışlar. ‘’Delirdiniz mi siz?’’ dedim öğrenince… ‘’NE YAPALIM DAYI? İTİRAZ ETSEK O GECE ÖLDÜRECEKLERDİ…’’ dediler.

- Ya bir çatışmaya götürürlerse?

- Götürmezler… Bizim gibileri götürmezler… ‘’Bizi de götürün!’’ desek yine götürmezler… ONLAR BAŞKA BİRİLERİ… EĞİTİMDEN GEÇMİŞ BİRLİKLER... HEPSİ ÖLÜME HAZIR, BAŞKA İNSANLAR... Halktan insanları aralarına sokmuyorlar. HALKIN ASLINDA KENDİLERİNDEN YANA OLMADIĞINI BİLİYORLAR.

- . . .

- Yıllarca bürokratlık yapmış biri olduğumu, cenaze için oraya geldiğimi bilen POLİS AMİRLERİYLE, KOMUTANLARLA GÖRÜŞTÜM. HEPSİ DE OLAYLARIN NEDENİ OLARAK AKP’ Yİ GÖRÜYOR. Yöneticilere ettikleri küfürleri burada söylemeye terbiyem izin vermez…

- . . .

- BU ARADA CHP MİLLETVEKİLLERİ GELDİ ORALARA… AKAYDIN HOCA da vardı. Sarılıştık… Onlara yemek yedirdim. Bilgi istedi benden… Çözümün nasıl olabileceğine ilişkin düşüncelerimi sordu. Çok yorgunlardı… GİTMEK İSTEDİKLERİ YERLERE ÇOK ZORLUKLAR ÇEKEREK ULAŞIYORLARDI.

- . . .

- Van’ a, yine güçlükle ulaştım… Önce bir kebapçıya girdim… Getiren yeğenlerle… ‘’Dayı yavaş! Öleceksin…’’ dediler. Etin, benzersiz lezzette etin kilosu 20 lira… Alan yok, satan yok… HALK ÜRETEMİYOR, ÜRETTİĞİNİ BİR YERDEN BİR YERE TAŞIYIP SATAMIYOR. Halk PKK’ dan yılgın, yorgun… HALK ÇOK ÇARESİZ ORALARDA…

SUSTU… YENİDEN ORALARDAYDI SANKİ…

SUSTU… Önüne çay koydular…

Herkes SUSTU…

ORALARDA YAŞANANLARIN SORUMLUSU YÖNETİLEMEYENLER DEĞİLDİ…

YÖNETEMEYENLERDİ…

HERKES SUSTU…

Özcan ÇELTİK

07.09.2015