Blog yazarlığı: Özgürce yazabilme özgürlüğü.

İnternetin bu kadar yayılması ve artık neredeyse her evde Tv olması gibi bilgisayarların da her eve girmeye başlaması, blog yazarlığını daha da cazip hale getirdi. Eskiden “günlük” adı altında tutulan ve kimseye gösterilmeyen, okutulmayan yazıları artık “blog” adı altında internet ortamında yazar olduk. Hala daha deşifre (!) olmamak kaygısıyla rumuzlar kullanarak yazıyoruz yazılarımızı. En azından epey büyük bir kesim böyle, sanal dünyanın sanal isimlerinin ardında yazıyor.

Google gibi güçlü arama motorlarının sayesinde, yazılarımızın çalınıp çalınmadığını kontrol edebiliyor, kimin tarafından bu yüzsüzlüğün yapıldığını bulabiliyoruz. Kimlikler rumuzların ardına saklansa da IP numaraları pek bir yere saklanamıyor.

O yüzden ne yazdığımıza dikkat etmek gerekiyor.

Yazıları çalıp bir de üstüne gelen yorumları da sahiplenip işi iyice yüzsüzlüğe vurmamak gerekiyor.

Ama zaten sanal ortam dediğimiz bu bahçede bu şekilde çalarak yaşayanlar, günlük hayatlarında da başkalarının haklarını gasp etmekte ve buradaki yüzsüzlüklerini aynen devam ettirmekteler.

Blog yazarken elbette her konuda yazabilmek büyük bir lüks ama yine de burada bitmiyor iş. İmla kurallarına olabildiğince uymak ve dili güzel kullanmak ise okunabilirlilikte ilk şart diye düşünüyorum. Eksik yazılmış kelimeler, düşük kurulmuş cümleler, alel acele yazılmış ve özen gösterilmeden yazılan bloglar ise okuyanı hemen kaçırıyor. Bu aynı zamanda okuyana da saygısızlık. Blog artık sadece yazıları paylaşmak olmamaya başladı. Çektiğiniz videoları, fotoğraflarınızı da ekleyebiliyorsunuz. Yorumlar alarak inter aktif bir ortama geçebiliyorsunuz. Tüm bunlar zaten bildiğimiz ve yapılan şeyler. Ama işin güzelliği anlatmak istediklerinizi anlatırken işin bir sınırı yok. Bu bakımdan geleceğin dünyasında belki de kişisel tv yayınları ve radyo yayınları olmaya başlayacak. Bu da özgürlüğü getirdiği gibi çok sesliliği ve kaosu da getirecek. Kısacası kalabalıklar içinden sıyrılıp bir yerlere ulaşmaya başlayan yolcular gibi olacağız.