- Kategori
- Şiir
Boş Kalan Kafes
Gerilerde kalmış bir rüya gibi,
Yüzler hayal meyal,renkler silinmiş,
Sükûnet, karanlık bir derya gibi,
Ruhuma uzletin korkusu sinmiş.
Arzular bağında meyve, dilekler,
Meyvelerde tohum. Ümit, çiçekler,
Beyaz kanatlarla gökten melekler,
Tohum için çiçek vermeye inmiş.
Bir tufan sonrası, kaybolan heves,
Ne bir hayat izi ne de bir nefes,
Kuş ölmüş, çaresiz boş, kalan kafes,
Belli ki gök susmuş, fırtına dinmiş.