Bu güç savaşından Almanya karlı çıkar..

Almanya, Türkiye ile hesabı olan bir ülkedir. Sadece üç milyon Türk insanı Almanya'da bulunduğu için değil; başka nedenlerle de Almanya Türkiye ile ilgilidir. Hem bu nedenler, AB 'nin ağbabası olan Almanya için, Almanyanın geleceği için, hayati önemde nedenlerdir..

BİRİNCİSİ: Üç milyon işçi veya işveren olarak Almanya'da artı değer üreten Türk insanının birikimlerinin yine Almanya' da kalması; Almanya dışına çıkmaması.. Aslında Doksanlı yıllara kadar, böyle bir problem yaşamıyordu Almanya.. Çünkü Almanya'daki Türk işçisi, Türk bankalarına güvenmediği için, parasını yine Almanya'da tutuyordu.

Ancak Özal'la başlayan ekonomik iyileşmeler, Türkiyede gayri menkulun prim yapmaya başlaması ve Yimpaş, Kombassan gibi kamu ortaklığı yatırımlarının hız kazanması, Türk insanının parasını ülkesine transfer etmesine yol açtı. Üzerinden çok curcuna çıkarılan Yimpaş olayı da, ekonomik krizin etkisine ve şirketin kendi yönetim hatalarına rağmen, özünde bu nedene dayalıdır. Türk bankalarının çekemediği Türk işçisine ait Markları Yimpaş Türkiyeye çekmeye başlamıştı çünkü..

Deniz Feneri olayı da buna benziyor. Her ne kadar, söz konusu olan Almanyadaki Deniz Feneri e.V. ise de, Türkiye ile de bağlantısı olduğu kesin. Zaten başka türlü olamaz. Çünkü toplanan yardımlar Türkiye üzerinden muhtaç İslam memleketlerine gönderiliyordu..

Milyonlarca Uero'luk bu paralar Alman ekonomisinden çıkıyor, Türkiye'ye katma değer sağlamak üzere, İslam memleketlerine yardım olarak ulaşıyor.. Bazı hatalar yapılmış olsa bile, durum genel olarak budur. Bazı arkadaşların işini özünü bilmeksizin, bu tür organizasyonların sanki bütünüyle doladırılıcılık örgütüymüş gibi yazı yazmaları, iftiraya varan su-i zan ifade eder. .Almanya devleti, bu tür para transferi yapan örgütlerden haz etmiyor kısacası.. Bu nedenle de, saptır çöptür diyerek, bunları yok etmeye gayret ediyor. Bu tutum Almanya için doğal olsa bile, bizim için en azından kendi ayağımıza kurşun sıkmak gibi bir aymazlık olabilir..

İKİNCİSİ; Almanya gelecekte, Orta asya ve Orta doğudaki pazarlarını Türkiye'ye kaptırmaktan müthiş korkuyor. Gelişmiş, sanayileşmiş bir Türkiye, Almanya'nın dünyanın sayılı büyüklükteki ihracat gücünü yerle bir edebilecek potansiyel içeriyor. Bu yüzden, Almanya Türkiyenin toparlanmasını ve sanayi ihraç edecek düzeye gelmesini istemiyor. Bunu önlemenin bir yolu da, Almanyadaki Türklere ait sermayenin Türkiyeye gelmesini önlemektir.. Bu gayet açık bir devlet politikasıdır Almanya için..

Ama biz, daima küçük hesapları düşünen bir toplum olduğumuz için, böyle büyük çaplı hesaplara aklımız ermez.

Sonra da ülkenin Basın Patronu ile, Başbakanı ağız kavgasına tutuşur. Ülkesine gerek yardım, gerekse yatırım amaçlı para gönderen Almanyadaki vatandaşımız da bu işlerden soğur ve parasını Alman Duechebank'ta bırakır..

Kim kaybeder bu işten..?? Kim kaybederi bir yana bırakıp şunu söyleyelim: Almanya kazanır, buna hiç şüphe yok..!