Bu Şehir Beni bilmiyor

Gitmeliyim; bu şehir zehir yuvası,
katran karası bir düş kırıklığı!..

Göğün maviye çalan gözleri soluk,
dumanlar yükseliyor…
Dumanlar yükseliyor bu şehirden…
İnceden, tane tane döküyor zehrini nisan yağmurları…
Yağmurlar toprak kokulu,
ölüm yarası hatlar çiziyor…

Gitmeliyim; kırık dökük düşlerim,
düşlerim azılı bir katil,
yürekleri can yuvasından vuruyor!..

Gitmeliyim; çocukça güne doğan gülüşlerimi salıp,
yorgun bakışlarımı geride bırakıp,
tükenmeyen sözlerimden sakınıp…

Gitmeliyim, yüreğimden seni alıp,
sensizlik şiirlerimi çalıp,
sessiz_sualsiz vurulup da sönmeliyim…

Gitmeliyim; bu öfke, bu sızı benim değil…
Gitmeliyim, bu şehir beni bilmiyor!..