Bu Yaka

bu yaka

yoleri pir sultan ile mazlum umudu bilge kemal izinde

bin çiçekli çamşıhı yaylası, o abdal hüseyin közünde

tarla-fabrika-okulda, mavi-beyaz yakalı çağı sürüdü

gün doğdu-uyandık; dağ başını duman aldı yürüdü

korkma-sönmez dedik yeniden dirildik, sende gel

o küheylan yelesinde fırtına-yel, kınında mavzer

hedefte göz-gez-arpacık, ilk kurşun, son nefer

cemde, demde, alevi-nde, bin yıldır saz çalan

ozan feyzullah çınar postu, iri kara gözlü gelin

buğday başağı bıyıklı fikret otyam can dostu

yari yaren oldu, düştü yola aşık, deli derviş

feryadi ayağı-yürüdü hasret gültekin küstü

ikrarı, sazı, sözü, özü yandı, ah madımak!

gönül gözüyle yola düştü veysel baba

bereketli bir ekindi ve ufku şafak oldu

tan çiçeği taç yaprağında ay sallandı

akça gölgesi suya vurdu, su duruldu

o su sebildi, kana kana, doya doya

iç içebildiğin kadar, gül memeden

şavkı vurunca, suyun yüzü güldü

yoleri gezgin derviş, bu aşkı buldu

düşe düşen suskun-düşkün erenler

yitik posta can verenler; ya kemal!..

ya ali! diye semada semah dönenler

döne döne, yana yana ve yan yana

ve sevda alevinde, kar ile kor olanlar

bu morca-ulu dağların gecesi kördür

yılanı, kurdu, kuşu, çakalı eksik olmaz

bilinmez, kim yezit-kim can, kim kanka?

yitik zaman-kanayan türkü-zümrüdü-anka

kendi külünden doğan bu yüce halk harika

hak, hukuk seferinde ve vicdan nöbetinde

bir damla mizah denizinde, o ağa takılan

bir balık olmak, komik olmanın şinanayı

baş düşmana ve iki yüzlü yalakalara inat

şu devrimci çocuklar, geleceğe koşuyor

rahvan ya da dörtnala; ‘z’ kuşağı o atlarla

gelin canlar bir olalım, ağız dolusu gülelim

şaka-halka halka-öte yaka-yeniden diriliş bu

he, heyde hey, hey! oy madımak! hu, huu, hu!

dursun özden

www.dursunozden.com.tr