Bugün gökyüzü ağladı...Ben seyrettim...

Yağmurlu günler bana hep hüzün vermiştir. İstanbul'un yağmurları farklıdır. İnsanın içine işler. Senin yüreğinden taşmıştır sanki. Seni anlıyorum der gibi, acını hisseder gibi yağar ağlar gibi...

Benim hüzünlendiğim keşke hiç olmasın dediğim anlar beni hep gökyüzü ağlarken buldu. İşte bugün o günlerden biri. Bugün gökyüzü ağladı...Ben seyrettim...Artık ağlamıyorum bişeyler bittiğinde. Yaşlanıyor muyum ne! Ya daha duygusuz oluyorum geçen zamanla ya da yüreğim ağlıyor sessizce...Kimse görmeden, duymadan.

Ayrılıkları sevmiyorum ama bugün ne kimseye dur diyeceğim ne de kalacağım olduğum yerde...Bugün hem bitiş hem başlangıç benim için...

Her yağmurun ardından bir güneş açmaz mı? Bugün olmazsa yarın kesinlikle...