Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

20 Ekim '15

 
Kategori
Deneme
 

Bugün var, yarın yokuz

Bugün var, yarın yokuz
 

Bugün var - Yarın Yokuz


Bugün burdayız;
Facebook'da birşeyler paylaşıyoruz, akşamı nasıl edeceğimizi bekliyor,  yada "bizi mutlu edecek neler buluruz" diye arıyoruz, ya da kitaplar-oyunlar-internet-eğlence dünyalarında kendimizi kaybediyoruz...
Hava durumuna hep sitem, yalnızlığa sitem, mutsuzluga, ve dünyanın bizim icin dönmeyisine sitem...

Küçücük insanın, dünyanınn kendisi icin dönmesini umması kadar abes birşey olabilir mi?
Uykuda geçen vakit; yemekle - işle - eğlenceyle...muhabbetlerde hep yalan! hep gülümseme beklentileri ve yalan tebessümler...
Hayat bu mu? Yarınımız olmayan son günümüz bu mu? Nedir bu?

Yarın; burada olmayacağım, birileri icin düzen bozumu, ama sonra gene aynı deveran...
Hayallerim toz bulutu gibi kalacak dünyada ve dağılacak.
Yapacaklarımın hiçbir ehemmiyeti kalmayacak, zaten ne kadar ehemmiyetliydiler ki.
Birileri belki üzülecek, belki unutacak, belki sevinecek, sonra gene aynı film/senaryo; insanlar icinde kaybolup cıkış yolumuzu bulamadan bu kürre-i arzda kaybolana kadar çalkalanacağız...
Kimi memleketinde hapis, kimi dünyada kayıp; nerede olursa olsun insan hiç bir zaman kendini bulamıyor...aramıyordu ki zaten, dimi?...
Nedir dünyanın güzelligi; yaşamanın, gençligin, iş hayatının, yaşlılığın...
Bildiklerimiz ve bilmediklerimiz nedir???
Düsencç ufku neden? iç derinlik nedir??


Aşkı sormuyorum artık, bu dünyada paçavra oldu... Toprağa gömmeli yeniden yeşerene kadar, ve unutmalı o zamana kadar insan, ve bugünün sevgilerine başka bir isim bulmalı; belkide "klasik deveran": yaş geldi, birinden hoşlandım, işi normal, koşullar ok, bıktım zaten savrulmaktan, son durak bu olsun, son enerjimi burada kullanayım....


Evet, yarın yokuz. bugünümüzde önemli olan ne?
Yarın yokum, buradan götürmek istedigim maddi birşeyde yok; şükür düşüncelerimiz bize mezarda dost; baska bir manzaradan dünya dizisine devam; pekde tv dizileri kadar olmasa da; kasvetli haşin ve insanı mutsuz eden.. Şükür düşünce ufkum bitmez dünya, umut dolu, cennet gibi..bırakırım dizileri, interneti dalarım düşüncelere: olmuşa ve olacağa ve imkansıza...


Belki mümkündür toprağın altından dünyanın deveranını değiştirmek, yukarıda iken zor...
Artık toprak benim, yağmur benim için, tevazu benim-herkesin altında, artık gevezelik gıybet dedikodu, boş laflar hiç biri yok, ama hayatta yokum, genede var başka bir yerim benim...bedenimizide toprağa feda edeceğiz, ağır ve sıkıntılı yük idi zaten; hep zahmetli bir yük - emanet.. ama ne kötü hep başkaları için koklandık püslendik tarandık...iyiki saçları taramayı sevmemişim... kurtuldum kan ter soğuk sıcak dünyanın emanetinden...

Öylesine şeyler işte...
 

Ama bugün varız yarın yokuz, 
Bugün bir güzellik yapalım kendimize!!!

 
Toplam blog
: 2
: 180
Kayıt tarihi
: 20.10.15
 
 

İngilizce Öğretmeni ..