Buzlar ülkesi

Ömrümde
Bu Kalp
Ne fırtınalar
Ne tufanlar gördü
Sayısız ilkbaharlar
Bir o kadar da Sonbaharlar
Ama ne bu kadar yakıcısına
Ne de bir o kadar buz gibi üşütenine
Hiç rastlamadı.
Şimdi alabildiğine yanıyor,
Kor gibi ateşlerde
Sen de ihtirastan, zevkten
Ben diyeyim çaresizliğin acısından
Yüreğim ürkek minik kuşlar gibi
Savaşa Hazır ve bir o kadarda çaresiz
Buzlar ülkesindeki
Soğuk ve geçilmez duvarlarında
Şimdi çökmüş o duvar dibinde titriyorum.
İçim, zevk ve ihtirastan yanarken,
Üşüyorum çaresizce…