Çağın Hastalığı: Umutsuzluk

Bazen olur insanoğlu umut eder..  Beklentiye girer.. İşin içinden çıkmak ister . Ama olmaz.. Denediği tüm yollar beklediği yola çıkmaz üstüne üstlük yol da açılmaz..

Böyle zamanlarda; insanın kendi kendisiyle samimi şekilde konuşabildiği  kadar, eski bir dostuna kendinde gördüğü eksiği gediği anlatırcasına dökülür kelimeler bir bir.. Alınacak gücenecek kimse de yoktur masada .. olayın eti kemiği kendidir ,kendi hatalarıdır ,yaptıkları ya da keşke yapsaydım dediği yapamadıklarıdır.

Farkedene ne çok öğrenilecek şey vardır oysaki.. İnsan onca şey yolundayken  başına gelenleri  kırk köy toplansa anlatmaya gönülsüzken ; ortalıkta el ayak çekilince bir ses arar onu duyacak ,sessizce de olsa köşede var olacak onun varlığını hissedecek.. Bekler ki kendine hak verilsin ister.

-‘Sen de haklıydın yahu’ cümlesine neler vermez sırf vicdanının sesini kısabilmek için.. İşte ne yaparsın; Demez mi demez. Zihninin içinde konuşan kendi de demez. Dua eder ki ona sormasın . Sorsa da bilmeyeceğine ,bildiğini bildirmeyeceğine yeminini etmiştir ya çoktan..

 Umuda mı tutundum beni  böyle yüzüstü bıraktı..Tam da sona yaklaşmışken hem de .. Nedir beni böyle sarsan? Koşulsuz beklentilerim mi ? Önceki yaşantılarım mı? İnsanlara çok güvenişim ya da hiç güvenemeyişim mi hangisi? Peki ya kendime güvenim nasıldı ki benim? Herkese koşulsuz güvenmiş gözümü kapamışken kendimin başaracağına inanmayan ‘ben’  kime ne yapsındı ki ? Umut dedin ya biraz önce : Onu ne zamandır tanıyordun? Kendini yok saydığında kolay suçlayacak adresin mi oldu umut senin? Nedir ondan beklediğin? Beklediğini vermedi mi? Adıyla çağıracak kadar samimiyetiniz yok muydu yoksa ? Kendine ihaneti mi kabul etmekte zorlandın? Sana  hayalkırıklığı yaşatan şey ; SADECE UMUDUN muydu sence ?

Belki de hiçbiri değildir biliyor musun? Kendine inanmaman , bazen kendine sırt çevirmekti hayal kırıklığın? Çaresizce sarıldığın umudun seni sana göstermek için işlevini yitirmiş olabilir mi? Artık suçlanmaktan yorulduğu içindir belki  kim bilir.. Kendi kendinin , duygularının sorumluluğundan kaçıp suçlayacak yeni bir hedef tahtası aramaman içindir belki  kim bilir?

Değildir o merak etme .. Umutsuzluk dediğin bir dış güç değildir. Kendine olmayan inancındır. Hayallerini yıktığını , umudunu söndürdüğünü söylediğin  ,’o yaptı’ diye yaftaladığın o değildir biliyor musun.. Kendine güvenmeyişindir. Her küçük zorlukta başkasına, ona buna bulduğun bahanelerin var ya belki onlardır UMUTSUZLUK verdi dediğin.. Kendini her şeyin herkesin arkasına saklamayı öğrenmektir UMUTSUZLUK.. Yoksa çağırana koşa koşa gelir çok zaman biliyor musun..  Hatta  hoşça karşılandığı zaman hem nasıl da gelir..