Can Dündar'a: Al Mustafa'nı ver Atatürk'ümü

Can Dündar'ı, gazeteciliğinden ve daha çok yaptığı belgesellerden özellikle de, "Sarı Zeybek" belgeselinden tanıyoruz.

Sarı Zeybek, Atatürk'ü anlatan bir belgeseldi ve çok güzel hazırlanıp sunulmuştu. Bu belgesel çok haklı olarak, Can Dündar'a haklı bir başarı ve ün getirdi.

Can Dündar'ın, Atatürk hakkında bir film-belgesel- hazırlayacağını duyduğumuzda içimizi bir sevinç ve heyecan kaplamıştı. Çünkü: Can Dündar'ın bu konuda başarısı belliydi ve güvenilirliği vardı.

Can Dündar bir film yaptı. Adı: Mustafa

Neden, Atatürk değil de, Mustafa demeden, sinema salonlarına doluştuk.

Film iyi de başlamıştı. Duygusallığımızı da okşamaya başlamıştı. Duygulanıp göz yaşlarını da dökmeye başlamıştık.

Can Dündar'ın başarılı geçmişi, Atatürk sevgisinden şüphemiz yoktu.

Filmin ilerleyen bölümleriyle birlikte sinirlerimiz de bozulmaya başlamıştı.

Turgut Özakman'ın dediği gibi: "Atatürk bir orman, Can Dündar ise sadece ağaç, dal ve yapraklara bakıyor".

İnsan Atatürk'ü ortaya çıkaracağım diye, Atatürk'ün köşede kıyıda kalmış bilinmeyen yönleri , yanlış bir ifade tarzıyla sunulmuş. Can alıcı noktalarda gereksiz yorumlar yapılarak, Atatürk'ün yaptığı devrimleri küçümseyici bir anlayış sergilenmiş.

Atatürk'ün, mahalle mektebinde Hafız Kaymaktan yediği dayağın acısını-intikamını-, Cumhuriyetten sonra medreseleri ortadan kaldırarak aldığı yorumu çok ağır, mantıksız ve saygısız bir yorumdur.

Öne çıkarılacak, örnek alınacak, çalışmaları gözardı edilerek her nedense içkisi, sıgarası, karanlıkta uyuyamaması, yalnızlığı, mutsuzluğu gibi bir çok göreceli özellikleri öne çıkarılmış.

Bu filmi izleyen bir ilköğretim öğrencisi ne düşünür. Büyük sorunları olan, yalnız, mutsuz, korkak, içkici, sigara tiryakisi bir kişinin ülkemizi kurtarmasını anlaması, anlayabilmesi çok zor olur. Dolayısıyla Atatürk Devrimlerine bakış açıları da etkilenebilir.

Can Dündar'ın iyi niyetinden kesinlikle şüphe etmiyorum.

İnsan Mustafa'yı anlatayım derken, dengeyi kuramamış, hep bir yana yontmaya başlamış, yontulan yerde çok inceldiğinde ortaya böyle bir film çıkmış.

Atatürk, Atatürkçülük bir bütündür. Bir anlayışın adıdır. Bu anlayış bir durak değildir. 1923- 1938'e de sığdırılmış değildir. Çağdaşlığın, devrimciliğin bir yoludur. Bu yolun önü her zaman açıktır. Değişimleri, gelişimleri, çağa uymayı, modernizmi seven bir anlayış. Ulusalcılıkla, Evrensel boyutları harmanlayan bir anlayıştır.

Bizim en büyük yanlışlarımızdan birisi şudur. Atatürk'ü hâlâ 1923-38'lerdeki gibi düşünüyoruz. 1920'li yılların ortamında olanları, şimdiki ortam ve gelişmelerle karşılaştırma yanlışlığına düşüyoruz. Her önemli olay, tarihi olaylar, zamanı içinde, geçtiği dönemin şartlarında incelendiği zaman, daha değerli ve anlamlı olur.

Atatürkçü Düşünce çağdaşlıktır, devrimciliktir. Halktan yana olmaktır.

Son olarak Can Dündar'a şunu söylemek istiyorum." Al Mustafa'nı ver Atatürk'ümü"

Atatürk bir Orman, Mustafa ise Ormandaki bir ağaç.

Tek ağaçtan orman olmaz.